Ahh, je krijgt weer een inkijkje in hoe goed de eerste dance-acts waren, eind jaren tachtig. Toen na het nihilisme van de punk en de doom van de wave mensen hunkerden naar hedonistisch los gaan op de dansvloer. Vet klinkende analoge synths en drummachines vormden de klankkleuren van die tijd. En een van de acts die voorop liep was Leftfield. Wie heeft er niet eens … Lees verder Leftfield – This Is What We Do
Als je Snail Mail’s Lindsey Jordan en Soccer Mommy’s Sophie Allison het nu eens denkbeeldig tegen elkaar zou laten opnemen, dan wint Allison met speels gemak. En die bij ons verworven status bevestigt zij nog eens stevig met haar nieuwe album Sometimes, Forever. Ten opzichte van Snail Mail is Soccer Mommy net wat gedurfder, net iets meer ‘edgy‘. Beide songwriters grossieren in mooie dromerige gitaarpop … Lees verder Soccer Mommy – Sometimes, Forever
In een openhartig interview met de Britse kwaliteitskrant The Guardian legt Kae Tempest uit hoe zij lang voor zich hebben gehouden non-binair te zijn. Het is verbijsterend om te lezen over de worsteling met de beslissing er open over te zijn. Een bekend en gevierd artiest, omgeven door open en liberaal denkende mensen, zou je geneigd zijn te denken. In zo’n omgeving moet het toch … Lees verder Kae Tempest – The Line Is A Curve
De albumopener van Topical Dancer is exemplarisch voor de sound van Charlotte Adigéry & Bolis Pupul, die zich het beste laat omschrijven als een reclameslogan van het frisdrankmerk Rivella: “Een beetje vreemd, maar wel lekker.” Hoe kan het ook anders? Het debuutalbum verschijnt op het iconische DEEWEE-label van het eveneens uit Gent afkomstige Soulwax. Succes gegarandeerd, zou je denken. En wat mij betreft is dat ook zo, … Lees verder Charlotte Adigéry & Bolis Pupul – Topical Dancer
Het eerst wat opvalt aan de nieuwe Korn is dat Requiem slechts 9 nummers telt. Dit is met afstand hun kortste album met 32 en halve minuut op de teller, maar ze laten geen seconde onbenut. Geen doedelzak intro, geen skits of tussenstukjes, geen gekke tracks van 1,5 minuut; geen poespas, gewoon gaan! Openingsnummer Forgotten geeft meteen het tempo aan met een uptempo, funky basloopje … Lees verder Korn – Requiem
Things Will Be Fine, zingt Joe Mount van Brits Metronomy optimistisch. In het ingehouden vrolijke liedje keert hij in gedachten terug naar zijn tienertijd. Toen alles nog simpeler was, en er een onvoorwaardelijk vertrouwen was dat alles wel in orde zou komen. En voorzichtige dromen over wat er in het leven nog komen gaat en het veroveren van de wereld. Mount en zijn kornuiten schreef … Lees verder Metronomy – Small World
Palace is eenvierkoppige, naar eigen zeggen alternative bluesrock band uit Londen. De band werd opgericht in 2012 en bestaat uit frontman Leo Wyndham, Rupert Turner, Will Dorey en Matt Hodges. Zijn debuut-ep Lost in the Night liet weliswaar tot 2015 op zich wachten, maar het kostte de band daarna niet lang voordat hij naam maakte; trossen los en varen maar. Sindsdien is Palace niet meer … Lees verder Palace – Shoals
Voor de tweede keer in zijn carrière verpopt Bombay Bicycle Club’s frontman Jack Steadman zich tot Mr Jukes. In 2017 verraste hij ons met het album God First waarop we een andere kant zien van de indie-muzikant: een album vol soul en old school hiphop-invloeden waarin hij samenwerkte met tal van vooraanstaande artiesten. Aanstaande vrijdag verschijnt de opvolger The Locket dat een logische voortzetting is … Lees verder Mr Jukes en het album dat er niet had mogen zijn
Eens in de zoveel tijd komt er een album voorbij dat kan worden beschouwd als kunstwerk. Dat zet je niet gewoon even op, maar daar ga je echt voor zitten. Het zesde album van St. Vincent is er zo een. Tijdens de eerste luisterbeurt betrap ik mezelf erop dat ik onwillekeurig op het puntje van mijn stoel zit. Terwijl ik nog intens zit te genieten … Lees verder St. Vincent – Daddy’s Home
Veel bassisten zullen Jaco Pastorius als voorbeeld noemen. Wanneer ze dan ook nog eens een album opnemen met Blake Mills, die als sessiemuzikant vlieguren maakte met onder andere Band Of Horses, Julian Casablancas, Lucinda Williams, Paulo Nutini, Norah Jones, Dixie Chicks, Zucchero en last but not least Lana Del Rey, dan is mijn nieuwsgierigheid gewekt. Mills, die ook bekend is als producer voor onder meer Conor Oberst, Alabama Shakes, Fiona Apple en Perfume Genius lijkt met Notes With Attachments vooral de boomlange Palladino in het zonnetje te willen zetten. Dus produceerde … Lees verder Pino Palladino and Blake Mills – Notes With Attachments
MuziScene magazine 