Op de valreep van het najaar leek het een goed idee om nog eens een Franstalige plaat op te zetten. Niet dat we dit jaar naar la douce France op vakantie zijn geweest, maar misschien dat er toch iets van een vakantiegevoel over ons komt. Laat nu juist het debuutalbum van Tess Merlot zijn uitgekomen, met daarop naast eigen werk ook vertolkingen van klassiekers van Jacques Brel … Lees verder Tess Merlot – Laissez-moi
Op de streamingdiensten is het solo debuutalbum van Spencer Cullum al geruime tijd te beluisteren, maar nu is het album in Europa ook eindelijk fysiek uitgebracht door het in Londen gevestigde independent label Full Time Hobby. (o.a. Dana Gavinkski, Tungg, Silverbacks) Het wachten wordt beloond met een extra nummer, dat op de Amerikaanse uitvoering niet is opgenomen: single Seaside, die is geïnspireerd op de kust van Cornwall. Het begint met een … Lees verder Spencer Cullum’s Coin Collection
Yanna Albertine Pelser studeerde klassieke viool aan het Codarts conservatorium in Rotterdam. Onder de naam Albertine presenteert zij haar debuutalbum Drops, dat het resultaat is van improvisaties naar aanleiding van zich verdiepen in jazz en wereldmuziek. Soms begeleidt ze zichzelf op piano, maar opvallender zijn de nummers met daarin de tokkeltechnieken op haar altviool. Drops is een eclectische mix van stijlen die echter steevast wordt gekenmerkt door Albertines stem en vioolgetokkel. Hoewel … Lees verder Albertine – Drops
Ik kom er maar niet achter of Zwart Glimmend Chroom een luisterboek is met muzikale omlijsting, een gedichtenbundel, of alternatieve popmuziek met spoken word. Enfin, wat doet het ertoe? U heeft nu vast een beeld van het genre dat door de Asfaltfeeën wordt beoefend. Een asfaltfee is, behalve een puzzelsynoniem voor een straatprostituee, een onopvallend bloemetje dat in staat is om door asfalt heen te groeien. De band ontstond in … Lees verder Asfaltfeeën – Zwart Glimmend Chroom
Dat Queen’s Pleasure een hartstikke leuk bandje is, weten we sinds de popronde van 2019 en dankzij singles als How It Feels, Empty Occasion, en Alex Sender. Dat de Brit- en garagerockband daarmee een aanzienlijk tipje van de sluier van debuutalbum Words To Live By, Suits To Die In heeft opgelicht mag de pret niet drukken, want er is nog zat te ontdekken op het drie kwartier durende twaalftal van het Amsterdamse kwartet. Hoewel… Sitter, Nico 1995, Big Boys Loan, Panic From Dublin en Starlet waren ook al uitgebracht, … Lees verder Queen’s Pleasure – Words To Live By, Suits To Die In
De eigenaar van Tiny Room Records, Stefan Breuer, maakt onder de naam The World Of Dust ook zelf muziek. True Sound is een persoonlijke verkenning van het leven van zijn grootouders, Jan en Nel. Het album is daardoor bij uitstek een conceptalbum en dat vraagt vaak wat van de luisteraar, maar dit album is relatief kort. De acht nummers tellen op tot zo’n 21 minuten. De muziek … Lees verder The World Of Dust – True Sound
Ik zal meteen met de deur in huis vallen: het is groot genoeg. Zo, dan bestaat daar geen misverstand over. Mooneye verraste reeds in 2019 door De Nieuwe Lichting, de prestigieuze wedstrijd van Studio Brussel te winnen, hoewel hij toen al een schitterende EP op zijn naam had staan. Tijd voor een album, moet de band rond de Vlaamse singer-songwriter Michel Libberecht hebben gedacht. Welnu, het … Lees verder Mooneye – Big Enough
Paceshifters is zo’n heerlijke alternative rockband die er gewoon altijd lijkt te zijn. Ik heb ze gezien in kleine zaaltjes en op festivals en dat was altijd een feest. Had ik de band de afgelopen tijd gemist? Nee, dat niet. Maar toen ik zag dat er een album zat aan te komen, keek ik er rijkhalzend naar uit. Brand New Plan is het vijfde studioalbum van de rockers uit Wijhe, dat wil … Lees verder Paceshifters – Brand New Plan
Jimmy Diamond is een band met een bijbaan. Wanneer het trio uit Overijssel namelijk niet zelf on tour is, dan is het gedurende Europese tours de vaste begeleidingsband van Strand Of Oaks, het eenmansproject van Timothy Showalter. Maar denk nu niet dat Jimmy Diamond een spin-off is, want het trio heeft wel degelijk een eigen geluid, al is dat mede door het touren met Showalter wel beïnvloed door diens americana. En dus … Lees verder Jimmy Diamond – Common Sense // Commotion
Als reactie op critici die meenden dat het genre was doodgebloed, bracht de Schotse betonpunkband The Exploited in 1981 het album Punks Not Dead uit. En het is exact dat statement dat door mijn hoofd schiet bij het beluisteren van The Mutt’s Nuts, het tweede album van het vijfkoppige, uit Londen afkomstige Chubby And The Gang. Het debuutalbum Speed Kills kwam uit in 2020 op het DIY-label Static Shock en deed het verrassend goed. Zowel Pitchfork als Rolling Stone waren enthousiast. Het is mede … Lees verder Chubby and the Gang – The Mutt’s Nutts
