Biffy Clyro is niet de eerste band dat een album uitbrengt waarbij gereflecteerd wordt op de inmiddels anderhalf jaar durende pandemie. En het zal zeker niet de laatste zijn. Misschien juist daardoor is The Myth of The Happily Ever After een van de beste albums van de band tot nu toe. De emotionele en krachtige teksten geven de, zoals gebruikelijk energieke sound, meer diepgang. De … Lees verder Biffy Clyro – The Myth of The Happily Ever After
Haal je dansschoenen maar uit de kast! Zette de band uit Brooklyn New York met Wide Awake! al een stap richting dansbare muziek, op Sympathy For Life gaat het helemaal los. En dat is letterlijk vanaf de eerste seconde het geval: kun jij stil blijven zitten bij de funkydrummer beat van opener Walking At A Downtown Pace? Parquet Courts rondde de laatste opnamen voor het … Lees verder Parquet Courts – Sympathy For Life
Het Australisch duo Helen Franzmann (McKisko) en Mick Turner (Dirty Three) vinden elkaar tijdens de lockdown en gaan samen aan de slag met moody muziek maken. De debuutschijf van Mess Esque – de naam waaronder ze het uitbrengen – is een plaat die je verdorie tijdens je depressiefste momenten tijdens die lockdown goed had kunnen gebruiken. Het is sfeervol, staat bol van de onderhuidse spanning … Lees verder Mess Esque – Mess Esque
The Visual brengt met The Spirit Of Age een wonderschoon tweede album. Het is de opvolger van het in 2019 verschenen, goed ontvangen Moments Of Being. Wie op internet de aankondiging leest van de shows die in het kader van het nieuwe album achtereenvolgens in Amsterdam, de thuishaven van The Visual, Utrecht en Rotterdam worden gegeven, leest dat de band rond zangeres Anna van Rij inspiratie haalt uit de muziek … Lees verder The Visual – The Spirit Of Age
Wanneer My Morning Jacket een nieuw album aankondigt, spits ik direct mijn oren. Ik heb de band een aantal live mogen zien en dat stelde nooit teleur. Het negende studio-album van de band, die in 1998 werd opgericht, is self-titled en dat zie ik als een goed teken. Hoe MMJ wil je het hebben? Ik kan sinds Z, Okonokos en Evil Urges een flinke dosis aan. Reeds na drie nummers beluisteren weet ik dat ik wederom … Lees verder My Morning Jacket – My Morning Jacket
Een nieuwe maand, een nieuwe Guided By Voices! Je zou wel eens een weekje mee willen lopen met Robert Pollard. Want hoe doet hij dat, qua time management. Je moet die liedjes toch ook nog bedenken, of is het bedenken en opnemen nu in een workflow geïntegreerd? Dan mag hij wel cursussen gaan geven, is vast ook geld mee te verdienen. Hoe dan ook, de … Lees verder Guided By Voices – It’s Not Them. It Couldn’t Be Them. It Is Them!
Hou je vast, we stappen even een tijdmachine in en stappen uit als de teller op pakweg 1979 staat. De punkgolf was in beweging en met die rauwe energie stonden ook muzikanten op die het in een elektronische richting zochten. Fad Gadget bijvoorbeeld, die ook onder zijn eigen naam Frank Tovey werk uitbracht, maar ook bands als Ultravox en The Human League natuurlijk. Maar laten … Lees verder Clinic – Fantasy Island
Als ik één woord zou moeten kiezen om het nieuwe album van Vanishing Twin mee te omschrijven, zou dat ‘paddenstoel’ zijn. Maar dan wel zo een die je tegenkomt in het Sprookjesbos van de Efteling. Het Londense vijftal onder leiding van Cathy Lucas, brengt Ookii Gekkou uit: een muzikaal avontuur dat vrij vertaald uit het Japans ‘groot maanlicht’ betekent en welgeteld negen nummers telt. Het is geen luisteralbum. Dat wil zeggen, … Lees verder Vanishing Twin – Ookii Gekkou
Tot groot plezier van voormalig fans van Wild Beasts keerde zanger van die artrock formatie Hayden Thorpe in 2019 terug met een soloalbum. Daarop zette hij toch in feite voort waar hij met Wild Beasts was gebleven. Of toch is zijn stem en persoonlijke toets zo dominant in zowel het werk van zijn voormalige band als zijn solowerk, dat het een naadloze voortzetting lijkt. Diviner … Lees verder Hayden Thorpe – Moondust For My Diamond
Terwijl velen van ons juist als een plumpudding ineen zakten en de bank opzochten om depressief ons coronaverdriet te verwerken, zochten Frank Carter and Dean Richardson de studio op om hun frustratie eruit te rammen. Resultaat: tien vlammende punkpopliedjes om mee te gillen onder de douche. ‘We all lost a year to the doldrums‘, zingt Carter in het liedje Rat Race. En in de credits … Lees verder Frank Carter & The Rattlesnakes – Sticky
