De albumopener van Topical Dancer is exemplarisch voor de sound van Charlotte Adigéry & Bolis Pupul, die zich het beste laat omschrijven als een reclameslogan van het frisdrankmerk Rivella: “Een beetje vreemd, maar wel lekker.” Hoe kan het ook anders? Het debuutalbum verschijnt op het iconische DEEWEE-label van het eveneens uit Gent afkomstige Soulwax. Succes gegarandeerd, zou je denken. En wat mij betreft is dat ook zo, maar ik houd dan ook erg van Rivella. 

Op Topical Dancer, dat verhaalt over het perspectief van van Belgen met een migratieachtergrond, versmelten kaleidoscopische elektropop en maatschappelijke thema’s uit de jaren-20 van deze eeuw met elkaar. Het is de eerste gezamenlijke plaat van het duo onder hun eigen namen. Adigéry en Pupul snijden met Soulwax als co-writers en co-producers niet zo smakelijke thema’s als culturele toe-eigening, misogynie en racisme aan. Het duo, dat in 2019 voor het eerst van zich liet horen met de ep Zandoli, ontpopt zich zodoende als zeldzame verhalenvertellers binnen de elektronische muziekscene. 

IJdelheid op sociale media, post-kolonialisme en politieke correctheid zijn doorgaans geen populaire gespreksonderwerpen in het uitgaansleven, maar Adigéry en Pupul zorgen dat ze wel degelijk voorbijkomen op de dansvloer, want hun muziek leent zich bij uitstek ervoor om te draaien in een club. Wie er oren naar heeft kan zo zonder veel moeite bewust worden van de struggles waaronder een deel van de bevolking dagelijks gebukt gaat. En dat is bepaald geen straf, want het duo doet niet aan vingerwijzen en is allesbehalve rigide over de voorliggende thema’s. Sterker nog, het propageert emancipatie doormiddel van humor. 

Bovendien is Topical Dancer van begin tot einde muzikaal uiterst goed te pruimen. Doordachte dansmuziek, die wars is van hokjes. Want hoe moeten we dit album categoriseren? Pop, R&B en dance liggen voor de hand, maar dekken geen van allen an sich de lading. Daarvoor kleuren Adigéry en Pupul te veel buiten de lijntjes. De teksten kunnen schuren, maar dat geldt geenszins voor de beats en melodie.  

Wie bijvoorbeeld luistert naar Ceci N’est Pas Un Cliché kan onmogelijk stil blijven zitten. Overigens zingt Adigéry gewoon in het Engels, maar zij die Frans exotischer vinden en bovendien gemakkelijker omdat zij de taal niet spreken, kunnen hun hart ophalen aan Huile Smisse, al zijn Esperanto en Blenda voor hen waarschijnlijk educatiever en is HAHA voor iedereen sowieso een aanrader. Wie niet vrolijk wordt van dit nummer, is niet te redden en zal dit album hoe dan ook niet waarderen.  

Maar laten we onze recensie vooral zo niet afsluiten, want stel je voor dat deze gedachte blijft hangen. Topical Dancer is veel te leuk om negatief te benaderen. Luister, leer, maar vooral: geniet!