Laurent Lacrouts en Mathieu Jourdain ontmoetten elkaar tijdens hun eerste jaar natuurkunde in Mont de Marsan. In het dagelijks leven zijn zij biologische beroepsboeren. Ze runnen een familieboerderij van 15 hectare in Gascogne. Toch zouden we het hier niet over hen hebben als ze in 2008 niet hun band The Inspector Cluso oprichtten. Inmiddels hebben ze als rock- en bluesduo negen langspeelplaten bij elkaar gespeeld … Lees verder The Inspector Cluzo – Horizon
Na het vorig jaar uitgekomen titelloze debuut, dat werd overladen met lovende kritieken, is er reeds een opvolger. Liefhebbers van (garage)rock uit de jaren ‘60 en ‘70 kunnen Anne, If blind aanschaffen. De originaliteitsprijs zal het trio onder aanvoering van de Canadees Evan John Uschenko niet winnen, maar de nummers zijn zo aanstekelijk en klinken zo vertrouwd, dat het lastig is te geloven dat het … Lees verder Ghost Woman – Anne, If
Vorig jaar verscheen de veelbelovende ep Wonderful And Dark van de Nijmeegse alternatieve rockformatie The Giant Low. Deze ep werd voorafgegaan door enkele singles. Hoewel het op dat vlak stil is, wil dit niet zeggen dat de band in kwestie ook stil heeft gezeten. In tegendeel want op 11 december a.s. presenteert The Giant Low opvolger Amazone live in de Zeester in Nijmegen. Amazone is … Lees verder The Giant Low – Amazone
Het voorprogramma is in handen van Cervus een zeskoppig stoner-rockmonster met een jaren-70 hardrockgeluid. Met drie gitaristen waarvan een zich soms bovendien uitleeft op een Nord 5 synthesizer is het niet moeilijk voor te stellen dat met gemak een muur van geluid wordt opgetrokken waartegen het gemakkelijk leunen is. En dat is precies wat het publiek doet, want ondanks herhaalde verzoeken van zanger Tom van … Lees verder El Fatso viert release Bravado in goed gevulde dB’s
Ruim anderhalf jaar na het verschijnen Rock ‘n Roffa verschijnt er een nieuwe ep van Rotterdamse rock band El Fatso. Het schijfje zou al eerder worden gepresenteerd, maar de release is verschoven van de zomer naar het najaar. Voor fans was het dus even wachten, maar de schade kan nu dubbel en dwars worden ingehaald, want de vier nummers op El Bravado zijn vuiger dan … Lees verder El Fatso – Bravado
Wunderhorse hebben we al een tijdje in het vizier. Niet voor niets stonden twee van de vier reeds verschenen singles van het solo-project van voormalig Dead Pretties frontman Jacob Slater in onze wekelijkse playlist. Zowel Teal als Leader Of The Pack zijn uitstekende voorbeelden van wat je kunt verwachten op het debuutalbum van Wunderhorse. Cub is een prachtige pop-rockplaat, die een elftal aanstekelijke nummers ten … Lees verder Wunderhorse – Cub
Met het titelnummer Hello, Hi dat eerder als single werd uitgebracht heeft Ty Segall iedereen – al dan niet bedoeld – op het verkeerde been gezet. De toon leek gezet voor het tweeëntwintigste (!) album van de Californische fuzz-rocker, maar niets lijkt minder waar, want de overige nummers zijn een stuk rustiger, uitgekleed bijna, met veel minder fuzz dan je zou verwachten en veelal akoestisch. Hierdoor … Lees verder Ty Segall – Hello, Hi
Ramon is het debuutalbum van Caleb Nichols, een Californische muzikant die sinds 2005 speelde (bas en gitaar) en zong in diverse bands, waaronder Soft People, Port O’Brian en het Rogue Wave-zijproject Release the Sunbird. Op dit debuut steekt hij zijn liefde voor Beatles nummers niet onder stoelen of banken en dat maakt het bij tijd en wijle een zeer aangenaam album. Waarom ik niet onverdeeld … Lees verder Caleb Nichols – Ramon
Altijd tricky, een cover uitbrengen, laat staan een coveralbum, laat staan een tribute-album voor Led Zeppelin! Maar wie anders dan Beth Hart kan dit tot een goed eind brengen? Toch stond ze niet te springen, toen producer Rob Cavallo (o.a. Green Day, My Chemical Romance, Fleetwood Mac) haar voor deze klus vroeg. Ondertussen had hij samen met geluidstechnicus Doug McKean (o.a. Goo Goo Dolls, Gary Clark … Lees verder Beth Hart – A Tribute To Led Zeppelin
Het zesde studioalbum van The War On Drugs begint met voetstappen, waarna we een akoestische gitaar horen en even later ook piano. Het klinkt stemmig, enigszins mysterieus, maar al gauw blijkt dat er meer pit zit in I Don’t Live Here Anymore dan in voorganger A Deeper Understanding uit 2017. Goed, ook dit album van The War On Drugs bevat geen knallende uitschieters, maar toch schuilt er een soort van verborgen kracht … Lees verder The War On Drugs – I Don’t Live Here Anymore
MuziScene magazine 