Na het vorig jaar uitgekomen titelloze debuut, dat werd overladen met lovende kritieken, is er reeds een opvolger. Liefhebbers van (garage)rock uit de jaren ‘60 en ‘70 kunnen Anne, If blind aanschaffen. De originaliteitsprijs zal het trio onder aanvoering van de Canadees Evan John Uschenko niet winnen, maar de nummers zijn zo aanstekelijk en klinken zo vertrouwd, dat het lastig is te geloven dat het nieuw werk is, en geen opnames van vijftig jaar oud. Een authenticiteitsprijs ligt dus wel degelijk in het verschiet. 

Ghost Woman is geen solo-project van singer/songwriter en multi-instrumentalist Uschenko, die uitdrukkelijk verwijst naar andere bandleden, zoals de Belgische drummer  Ille van Dessel (Poolface) en gitarist Nick Hay, die op het nummer Tripped ook de vocalen voor zijn rekening neemt. Anne, If is de tweede release, maar de nummers zijn geschreven en opgenomen over een periode van drie jaar. Hoewel verveling soms op de loer ligt, is het een veelzijdig album met stijlen als garage, kraut- en psychedelic rock.  

Broke valt na intro Welcome lekker met de deur in huis. Het nummer heeft aanstekelijke hooks en naast de gitaar die rauw en puur klinkt, valt vooral het drumspel op dat ook lekker voor in de mix zit en dat mij doet denken aan de manier van spelen van Ginger Baker ten tijde van Cream.3 Weeks Straight heeft een All-Along-The-Watchtower-vibe en wordt gevolgd door het titelnummer, dat mij doet denken aan Velvet Underground. Het instrumentale Street Meet is opgebouwd rond een repeterende groove, waarop naar het schijnt geïmproviseerd wordt en waarbij naast het gitaarspel vooral een heerlijk ploppende bas opvalt. Het nummer lijkt de opmaat naar The End Of A Gun, want hoewel niet naadloos, begint het met een ontwapenend gitaarriffje dat de herhaling van het vorige nummer op slag verbreekt. Het nummer doet enigszins denken aan een jonge The Rolling Stones.  

Noemenswaardig is ook Lo Extrano, een country-achtige ballad met prachtige pedal-steelklanken door alt-countrymuzikant Ryan “Skinny” Dyck, dat behalve origineel, toch vertrouwd klinkt als de omhelzing van een oude bekende. Dat het op Anne, If duidelijk is waar Ghost Woman de mosterd haalt is dus helemaal niet erg. Het levert een aanstekelijke luisterplaat op, niet per se veel nieuws onder de zon, maar wel met aandacht en liefde gemaakt en dat betaalt zich eenvoudigweg uit in een hele fijne plaat.