The Giant Low – Amazone

Vorig jaar verscheen de veelbelovende ep Wonderful And Dark van de Nijmeegse alternatieve rockformatie The Giant Low. Deze ep werd voorafgegaan door enkele singles. Hoewel het op dat vlak stil is, wil dit niet zeggen dat de band in kwestie ook stil heeft gezeten. In tegendeel want op 11 december a.s. presenteert The Giant Low opvolger Amazone live in de Zeester in Nijmegen.  

Amazone is een mini conceptalbum over het leven van een Zweeds paardenmeisje dat samen met zanger/gitarist Magnus Malte Olsson opgegroeide. Later verloren ze elkaar uit het oog en kwam zij op een duister pad terecht dat leidde tot haar tragische dood. De nummers op Amazone refereren aan zeven essentiële momenten en schetsen een intens beeld van haar korte en dramatische leven. 

Ineens is het niet zo vreemd dat dit mini-album zo vlak na de vorige ep uitkomt. Mogelijk was het (deels) al geschreven en was het na de succesvolle debuut-ep een kwestie van doorpakken. Ineens is ook duidelijk waarom The Giant Low op dit mini-album enigszins anders klinkt dan op het debuut. Conceptalbums doen dit nu eenmaal met muziek, het is toch een soort keurslijf, want er moet een verhaal worden verteld.  

Voor het verhaal van Amazone neemt The Giant Low ruim twintig minuten de tijd. En die tijd wordt goed besteed, al klinken veel nummers net als op het debuut in eerste instantie enigszins terughoudend, alsof de Nijmegenaren hun kruit niet in een keer wil verschieten en de luisteraar aan zich wil binden met een niet uitgesproken belofte dat het weldra los gaat. 

Het album begint met The Birth Of Amazone, een typische intro en eindigt met The Death Of Amazone, een ballad, een afscheid. Op Virga maken we kennis met de onstuimigheid van het paardenmeisje. Bas en drums verbeelden als het ware een galopperend paard en de gitaarriffs het enthousiasme wanneer rijder en ros één worden. Trail Of Words, is als een smeulend vuur dat op het punt staat te op te laaien. Het is de opmaat naar het begin van het einde, dat goed wordt verbeeld met het een na laatste nummer Give Me Power, met een bas als een hartslag en een compositie als korte ademhaling als gevolg van panisch tobben. 

Amazone is een intrigerend mini-album dat het verdient vaker te draaien. Naarmate het verhaal eenmaal is verteld en beluisterd, vallen er namelijk stukjes op hun plaats, waardoor weer andere aspecten in de composities opvallen en worden belicht.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s