Uitgeteld lig ik in de ring. Mijn benen willen mijn gewicht niet meer dragen, mijn hoofd tolt. Het is te veel, het was te veel tegelijk, het ging veel te hard. Beste kans dat je naar adem snakt na het beluisteren van Paracetamøl’s tweede album Itch Itch Itch. Ze geven het dit keer gewoon zelf uit, zoals het hoort, ‘do it yourself!‘ Want dan hoef … Lees verder Paracetamøl – Itch Itch Itch
Lucky Blue uit Rotterdam is – ondanks de jonge leeftijd van het viertal – al goed naam aan het maken. Een eerste single en ep leverden heel wat aandacht op. En live hebben ze de naam enthousiast voor de dag te komen. Ja, ze doen in die zin wat aan The Vices denken die ooit ook begonnen met gewoon heel veel en heel goed live … Lees verder Lucky Blue – Dog Days
Hiephoera! Er zijn nog mogelijkheden voor ‘self made‘ muzikanten. Je krijgt wel eens de indruk dat het Nederlandse poplandschap wordt overspoeld door hoog getalenteerde studenten aan rockacademies die dan tijdens hun studie – soms tegen wil en dank – een bandje starten en het circuit plat spelen. Dat het dan soms saaie formule-pop oplevert wordt kennelijk voor lief genomen, want ‘kijk toch eens hoe goed … Lees verder The Klittens – Citrus ep
Alles, maar dan ook alles rond het Arnhemse gezelschap Wasted Youth Club straalt een gezond ‘bekijk het maar’ uit. De naam uiteraard, ook het feit dat ze na het uitbrengen van vijf singles het tijd vinden om een ep uit te brengen, met daarop diezelfde vijf nummers. En niet te vergeten dat ze in hun biografie alles uit de kast trekken om maar niet te … Lees verder Wasted Youth Club – WYC ep
Het laatste titelloze album van Madrugada dateert alweer uit 2008. Ondanks het plotselinge overlijden van gitarist en componist Robert Buras in 2007 besloten de drie overgebleven leden de plaat toch uit te brengen als een hommage aan hun vriend en bandlid. Daarna werd het stil rond de band. Zanger Sivert Hoyem ging met wisselend succes solo verder en Madrugada leek als een nachtkaars uit te … Lees verder Madrugada – Chimes Of Midnight
Onlangs werden we geattendeerd op het verschijnen van het self titled debuut van een Rotterdamse band. Naar eigen zeggen is Fumage een post-poptrio, bestaande uit Yuri Rhodenborgh (zang, gitaar), Pol Belardi (drums, synths) en Angelo Boltini (bas, live-electronics en synths). Alleen al de term post-pop intrigeerde enorm. Bestaat er zoiets? Pop is bij uitstek een genre dat meebeweegt met de tijd en de dan heersende smaak. De ep begint wat mij betreft meteen goed met Never Enough, een enigszins jazzy prog nummer, … Lees verder Fumage – Fumage ep
Te toevallig om er aan voorbij te gaan: twee Nederlandse electro-acts brengen in het najaar van 2021 een plaat uit die onderdeel is van een trilogie. En allebei zijn ze overduidelijk met veel liefde gemaakt, in eigen beheer uitgebracht en geknipt voor liefhebbers van verhalen waarin een denkbeeldige wereld wordt gecreëerd en vertolkt in sprookjesachtige muziek. Future Suns presenteert Virgo, deel twee van hun Zodiac-trilogie. … Lees verder Dubbelrecensie: I Saw Les Monte en Future Suns
Amsterdams Labasheeda komt met een ‘kerst-ep’ getiteld Old Traditions. Het is alleen op het eerste gehoor een raadsel wat er ‘kerst’ aan is. Dan moeten er toch sneeuwbellen te horen zijn, het geluid van ratelend glaswerk, gepruttel van kookpotten, kerkklokken die oproepen voor de nachtmis. Niets van dat al. Geen clichés, wel twee liedjes met titels die aan de tijd van het jaar doen denken: … Lees verder Labasheeda – Old Traditions
‘Onnederlands goed,’ typeert programmamaker Johan Derksen de band Harlem Lake rond toetsenist Dave Warmerdam, gitarist Sonny Ray en zangeres Janne Timmer. Je kunt van alles vinden van het Orakel uit Grolloo, maar de snor heeft hier wel een punt. Trouwens, never judge a book by it’s cover, Derksen bezit nu eenmaal encyclopedische kennis over blues. Bovendien stond Harlem Lake in het voorprogramma van Walter Trout en dat is zo mogelijk een nog betere aanbeveling. Tja, wat … Lees verder Harlem Lake – A Fool’s Paradise vol. 1
Roos Meijer is een alt-folkartiest die met haar liedjes maatschappelijke thema’s onder de aandacht brengt. Zo geeft zij een stem aan onderbelichte verhalen van mensen over de hele wereld. Why Don’t We Give It A Try is haar debuutalbum. Het bevat een elftal nummers, die zijn ontstaan naar aanleiding van gesprekken met acht changemakers, mensen die zich inzetten voor klimaatverandering, antiracisme, mensenrechten, vluchtelingen, feminisme en tegen dakloosheid. Om een gevoel van urgentie te geven, … Lees verder Roos Meijer – Why Don’t We Give It A Try?
MuziScene magazine 