Weer meer deze week. Het houdt ook nooit op. Heb je even, luister dan in elk geval even naar deze uit de MuziScene Checklist. Allah-Las – Zuma 85Op hun vijfde album Zuma 85 verkennen Matthew Correia, Spencer Dunham, Miles Michaud en Pedrum Siadatian – oftewel de Allah-Las – toch weer een nieuw landschap. Dat vertellen ze in de toelichting bij het album, maar is hoor- … Lees verder Checklist #24
Hun wilde haren zijn ze nog niet helemaal kwijt hoor. Laten we het erop houden dat Iguana Death Cult weer een stuk meer volwassen voor de dag komt op hun nieuwe album Echo Palace. De Rotterdammers rond Jeroen Reek verwerken hun ervaringen van de laatste turbulente jaren in muziek (en teksten) die veelkleuriger is dan de garagerock waar we ze mee hebben leren kennen. Bovenop … Lees verder Iguana Death Cult – Echo Palace
„We hebben een tijdje terug hier op zolder een videoclip opgenomen. We hebben daarvoor mensen uit de Rotterdamse scene gevraagd of ze wilden komen. Je vraagt dan nogal wat van mensen, maar er kwamen er meer dan veertig opdagen. Allemaal bekenden. Dat kenmerkt de Rotterdamse muziekscene: we steunen elkaar allemaal.” Jeroen Reek is trots op wat hij om zich heen ziet gebeuren in zijn stad. … Lees verder Jeroen Reek (Iguana Death Cult): ‘Geweldige tijd om muzikant te zijn in Rotterdam’
De Rotterdamse veteranen Iguana Death Cult zijn terug met het nieuwe album Echo Palace. Op zaterdag 6 mei laten ze in Rotown voor het eerst dat nieuwe werk horen, het album komt officieel 12 mei uit op het Amerikaanse label Innovative Leisure. Op Echo Palace horen we dat de Rotterdammers zich verder ontwikkelen maar daarmee ook steeds verder van hun garage-roots verwijderd raken. Daarover later … Lees verder De Vier Van…. Jeroen Reek (Iguana Death Cult)
Ja hoor, het klinkt heerlijk als het koortje achter Nick Waterhouse afgebeten Never! zingt in het liedje Place Names. De eerste track op al weer het vijfde album van de Amerikaan die eruit ziet zoals hij graag wil klinken: alsof we even in de tijdmachine stappen naar zo rond 1960. Het eerste liedje Place Names op Promenade Blue klinkt daarom alsof wijlen Phil Spector achter … Lees verder Nick Waterhouse – Promenade Blue
Hanni El Khatib groeide op een skateboard op in Los Angeles. Hij stamt af van een Palestijnse vader en een moeder uit de Filipijnen. Eclectisch is zijn middle name. Dat hoor je terug in de platen van de songwriter. In 2017 kwam Savage Times uit en dat was een plaat als een toverbal: elk liedje weer een nieuwe stijl, een nieuwe sfeer, nieuwe invloeden. Van … Lees verder Hanni El Khatib – Flight
Hou je vast. Alles wat er in je door vooroordelen gestuurde brein mis kan gaan bij het beoordelen van nieuwe muziek doe je hoort, komt in chronologische volgorde langs bij Savage Times van Hanni El Khatib. Allereerst denken we bij de naam van de artiest uiteraard eerst dat het wel een plaatje vol wereldmuziek zal betreffen. Nu, dat is ook zo, maar niet zoals je … Lees verder Hanni El Khatib – Savage Times
IV is het vijfde album van het jonge getalenteerde viertal Badbadnotgood uit Toronto, Canada. Een vijfde album klinkt als een ratjetoe. De vier, soms samen met ingehuurde krachten waaronder Sam Herring, zanger van Future Islands, vliegen van jazzy improvisaties naar dance, van filmmuziek naar soul en weer terug. Ratjetoe is een negatieve benaming van de potpourri op IV, als je het positief labelt is het … Lees verder Badbadnotgood – IV
Men neme een bassist, een drummer en een berg goedkoop muzikaal speelgoed, bij voorkeur op een hoop geflikkerd op een tafel met héél veel kabeltjes. En dan krijg je dit: Holy Fuck uit Canada maakt al jaren de meest opwindende alternatieve dansmuziek denkbaar en doet er nota bene nog een schepje bovenop op hun nieuwe plaat Congrats. Het anarchistisch collectief heeft nu eens serieus werk … Lees verder Holy Fuck – Congrats
Nieuwe geluidjes ontdekken vormt vaak een inspiratiebron voor nieuwe muziek. Dat geldt ook voor de producer uit Los Angeles Evan Reiner, alias Gossamer. Zijn eerste plaat Automaton is opgebouwd rond geluidsfragmenten die hij met een draagbare recorder opnam in de natuur, in tunnels onder een dam of onder een brug. Daarnaast experimenteert hij graag en gebruikt bijvoorbeeld het geluid van zand dat uit uitstrooit over … Lees verder Gossamer – Automato
MuziScene magazine 