Hun wilde haren zijn ze nog niet helemaal kwijt hoor. Laten we het erop houden dat Iguana Death Cult weer een stuk meer volwassen voor de dag komt op hun nieuwe album Echo Palace. De Rotterdammers rond Jeroen Reek verwerken hun ervaringen van de laatste turbulente jaren in muziek (en teksten) die veelkleuriger is dan de garagerock waar we ze mee hebben leren kennen. Bovenop Ohsees zijn behalve een boel levenservaring ook nieuwe muzikale invloeden gestapeld. Dat resulteert in een ronduit fantastische plaat vol funky baslijnen, een rol voor toetsen, veel percussie en vloeiende melodielijnen in de refreinen. Als vanouds staat het bol van de energie. Neem nu Oh No, een springerige track die je postpunk met een knipoog zou kunnen noemen. Met als kers op de taart een jazzy uittro smaakvol volgeblazen door Benjamin Herman. Herman is te horen in drie nummers op de plaat, een gastbijdrage die Echo Palace naar een nog hoger niveau tilt.

En toch, ondanks die geleidelijke muzikale koerswijziging, is Echo Palace zo Iguana Death Cult als het maar kan. In Pusherman hoor je die wilde haren uit de beginjaren én hun onmiskenbare toets helder terug. Maar daarnaast hebben Jeroen Reek, Tobias Opschoor, Justin Boer, Arjen van Opstal en Jimmy de Kok zich tot een veelzijdiger band ontwikkeld, die ook nieuwe geluiden weet te verweven in hun onmiskenbare sound. Dat is knap. Behouden is ook dat we nog altijd willen dansen op hun muziek; alleen nu niet meer door enkel op en neer te springen, maar met je meest gelikte sexy ‘dance moves‘.

Lees meer over de achtergronden van dit album in het interview met Jeroen Reek – ‘Geweldige tijd om muzikant te zijn in Rotterdam’ – en meer over de muzikale invloeden in De Vier Van…. Jeroen Reek (Iguana Death Cult).