Jeroen Reek (Iguana Death Cult): ‘Geweldige tijd om muzikant te zijn in Rotterdam’

„We hebben een tijdje terug hier op zolder een videoclip opgenomen. We hebben daarvoor mensen uit de Rotterdamse scene gevraagd of ze wilden komen. Je vraagt dan nogal wat van mensen, maar er kwamen er meer dan veertig opdagen. Allemaal bekenden. Dat kenmerkt de Rotterdamse muziekscene: we steunen elkaar allemaal.” Jeroen Reek is trots op wat hij om zich heen ziet gebeuren in zijn stad. … Lees verder Jeroen Reek (Iguana Death Cult): ‘Geweldige tijd om muzikant te zijn in Rotterdam’

Lucy Kruger voelt zich nergens meer thuis

Huis en haard én al je vrienden achterlaten in de hoop in een ver land meer gehoor te vinden voor je muziek. „Het is een beetje absurd om dat te doen”, zegt Lucy Kruger nu over haar enkele jaren geleden gestarte wilde avontuur. Zij verliet Zuid-Afrika en opereert nu met haar band Lucy Kruger & The Lost Boys vanuit Berlijn. En ze voelt zich daar … Lees verder Lucy Kruger voelt zich nergens meer thuis

Olly Knights (Turin Brakes): ‘Terug naar sprookjesachtig Niemandsland’

En dan wordt er op de deur van de kleedkamer geklopt. Waar de tafel met promotiespullen van de band moet staan. Pomotiespullen? Voor deze korte tour van drie optredens in Nederland heeft Turin Brakes alle niet-noodzakelijke bagage thuisgelaten. Geen versterkers, geen extra instrumenten, geen promotiemateriaal. Ik praat met de band over de kunst van zo licht mogelijk reizen, de ruim 20 jaar die zijn verstreken … Lees verder Olly Knights (Turin Brakes): ‘Terug naar sprookjesachtig Niemandsland’

Markus Acher (The Notwist): ‘Ik wil dat mijn muziek iets internationaals representeert’

„Ik ben graag in München omdat het een mooie stad is en er een leuke scene is. Maar toen tijdens de lockdown het idee ontstond dat ik daar moest blijven en er geen perspectief was op wanneer ik weer zou kunnen reizen, ging ik daar aan kapot. Ik was ten einde raad. Het is goed om daar te zijn, maar alleen als je er ook … Lees verder Markus Acher (The Notwist): ‘Ik wil dat mijn muziek iets internationaals representeert’

Shame: ‘End of the day, we fight like Brothers and make up like Brothers’

‘Over drie weken hebben we twee concerten voor jullie geregeld. We willen dat jullie daar een set spelen met enkel nieuwe nummers’. Met die mededeling werd Shame door hun management onder druk gezet. Ze zaten vast. Er kwamen wel ideeën voor nieuw werk, maar ze slaagden er niet in om ook maar één nummer af te maken. Tot ze in de snelkookpan werden geflikkerd. Voorman … Lees verder Shame: ‘End of the day, we fight like Brothers and make up like Brothers’

Mich: een gekke cocktail van muziek

Sofie Winterson en Bastiaan Bosma zitten in de kleedkamer van TivoliVredenburg met hun neus in hun telefoon. Naarstig zoeken ze in dropbox naar demo’s van Piet Parra. Bijna tegelijkertijd vinden ze er een. Bastiaan speelt ‘m af. „Hee, hier hoor je al een synth”, en hij kijkt Sofie aan: „Die heb jij zeker al ingespeeld?” Naast de synth-partij hoor ik mechanisch klinkende drums, een bas … Lees verder Mich: een gekke cocktail van muziek

Preoccupations: ‘We raken snel verveeld’

Lang bleef het stil vanuit Canada. Zo lang dat we maar eens contact gingen zoeken met Matt Flegel, voorman van Preoccupations, de band die eerder als Viet Cong bekend stond maar na heisa over die politiek beladen naam zich hernoemde. Hadden ze misschien de corona-periode niet overleefd?  Door: Wim du Mortier Foto: Erik Tanner Na het verschijnen van New Material in 2018 – een plaat … Lees verder Preoccupations: ‘We raken snel verveeld’

Amor van Rij (The Visual): ’Nu weet ik wat ik te vertellen heb’

Het is een turbulente tijd voor Amor van Rij, de stem van The Visual. „Ik voel me net Benjamin Button. Ik heb een raar gevoel alsof ik alleen maar jonger wordt in dit proces.” Die is 28 jaar oud, maar voelt zich soms een naïeve 21-jarige. „Dat ik niks snap en niks weet en nog heel veel moet uitzoeken. Ik dacht dat dat nu wel … Lees verder Amor van Rij (The Visual): ’Nu weet ik wat ik te vertellen heb’

The Bullfight: ‘We hebben geen negen dijenkletsers gemaakt’

Pakweg drie jaar nadat de Rotterdamse formatie The Bullfight indruk maakte met Eggs & Marrowbone, een album gewijd aan murder ballads, verbluffen ze opnieuw met een spoken word-plaat Some Divine Gift. Onzag wekt de band dan misschien niet zozeer muzikaal, de projecten en de omvang ervan doen dat steevast wel. Op hun nieuwe album werken ze bijvoorbeeld samen met namen van wereldfaam als Henry Rollins … Lees verder The Bullfight: ‘We hebben geen negen dijenkletsers gemaakt’