Lang bleef het stil vanuit Canada. Zo lang dat we maar eens contact gingen zoeken met Matt Flegel, voorman van Preoccupations, de band die eerder als Viet Cong bekend stond maar na heisa over die politiek beladen naam zich hernoemde. Hadden ze misschien de corona-periode niet overleefd? 

Door: Wim du Mortier Foto: Erik Tanner

Na het verschijnen van New Material in 2018 – een plaat waarin elektronica steeds meer op de voorgrond trad en noise en melodie steeds meer in harmonie samenleefden – werd het heel stil rond het Canadese viertal. De band met als spil het duo Matt Flegel en Scott ‘Monty’ Munro was zo mooi op stoom, zo leek het. Regelmatig verscheen nieuw werk en iedere keer zette Preoccupations weer een mooie stap in hun ontwikkeling.

In het voorjaar van 2022 krijgen we contact met Flegel. Want er zijn tekenen van leven. Onze vrees dat de band de handdoek heeft geworpen, blijkt volkomen ongegrond. Want zie, daar verschijnt het grijnzende gezicht van de zanger-bassist in beeld: ‘Het is goed om weer bekenden te zien’, gniffelt hij, refererend aan de serie shows die zijn band in december 2021 speelde samen met Metz waarbij ze eindelijk weer eens contact konden maken met hun fans. En ook wat betreft productie ontwaakt Preoccupations als het ware uit een lange winterslaap. In 2022 verschijnt een nieuw album: Arrangements. 

‘Business as usual‘, zo lijkt het. Toch is er veel veranderd in de achterliggende stille jaren. Dat zie je direct als de eerste nieuwe foto’s van de band verschijnen.

Wat is er met Monty’s baard gebeurd?

Flegel schaterlacht: „Je kunt beter vragen wat er met Monty is gebeurd. Hij is gestopt met drinken, is veel gewicht verlopen, is gaan hardlopen en heeft een nieuwe vriendin. Hij is denk ik de enige persoon die ik ken die tijdens de pandemie gewicht is kwijtgeraakt. Ik heb alleen maar snoep gegeten de hele dag, Monty deed het tegenovergestelde. Maar dat haar, dat komt al weer terug hoor…”

Ook voor Matt Flegel ziet de wereld er ondertussen heel anders uit. Hij is getrouwd en woont nu in New York ‘niet omdat je daar in een groot huis kunt wonen, maar omdat er veel te beleven valt’. Kort nadat corona toesloeg en het openbare leven stilviel, heeft hij die stad verlaten en trok zich terug op het platteland in Montana. „We zijn daar vooral veel in de natuur geweest. Een goede zet; ik denk dat we hier in de stad ons verstand hadden verloren.”

In Montana werkte Flegel aan de teksten voor het album dat pas in 2022 het licht zou zien. „Ik heb geen moment problemen gehad met inspiratie. Ik had zo veel vrije tijd, als ik opstond en me afvroeg, wat zal ik eens gaan doen, kon ik nu gewoon tien uur achter elkaar gitaar gaan spelen. Normaal lukt dat nooit. Dus dat was eigenlijk best fijn.”

De basis voor Arrangements was al eind 2019 gelegd; nog voor corona waren de basistracks voor het nieuwe album opgenomen. Preoccupations was dus van zin om hun tempo in het uitbrengen van werk vol te houden. Corona betekende een streep door die rekening. „Het plan in 2019 was om na de feestdagen weer bij elkaar te komen en dan nog wat tijd te besteden om de nummers verder af te maken, nog wat overdubs op te nemen en de zang. Uiteindelijk heb ik alle vocalen hier in mijn huis opgenomen.” Flegel prijst zich gelukkig dat hij materiaal had waarmee hij verder kon werken vanuit huis en zo het album heeft kunnen afronden. „Als we niet de basis voor de songs hadden gehad, dan was het lastig geworden. Door de omstandigheden had ik dit keer veel meer tijd voor de zang. Daar heb ik veel meer tijd in gestoken dan voor welke andere plaat ook. Ik vind het wel fijn als ik er langer mee bezig kan zijn zonder dat iemand in een andere ruimte mij in de gaten zit te houden of het wel opschiet.”

Thuis is het gedurende de stille jaren juist erg productief geweest, vertelt de zanger. „Ik had thuis  een klein studiootje voor mijzelf opgezet en had mijzelf geleerd hoe ik opnamen kan maken. Dat had ik nooit eerder gedaan. En met een set-up voor mijn bas heb ik zo ook nieuwe demo’s kunnen maken. Dus ik heb nu een enorme voorraad materiaal – ‘a ton of stuff’ – genoeg voor een paar nieuwe albums.”

Flegel is blij hoe Arragements uiteindelijk is uitgepakt. „Het is meer een ‘fun’ gitaarplaat. De laatste paar platen zijn we wat afgedwaald in de richting van synth-goth. Dat kwam ook voort uit dat we meer gericht waren op productietechnieken, ons verloren in het op de computers bouwen van loops. Het ging soms meer om de sound dan de song. Op dit album zijn we weer meer teruggekeerd naar het liedje en hebben we nagedacht over hoe we het live willen spelen. Zijn er te veel gitaarpartijen? Dan houden we het er eens bij twee.”

„En de volgende plaat is misschien weer meer synth hoor. Ik bedoel, wij raken snel verveeld. Je hebt nieuwe liedjes en gaat die dan 200 keer spelen bij shows. De volgende keer dat je in de studio staat denk je dan, ik heb echt geen zin om weer op die synth te spelen.” 

Financiële steun
November 2021 zagen Matt Flegel, Scott Munro, Daniel Christiansen en Mike Wallace elkaar voor het eerst in 11 maanden weer en zijn zij zich gaan voorbereiden op nieuwe tours. Hoewel ze intussen ver uit elkaar wonen hebben ze intensief contact gehouden. „We hebben veel gepraat met elkaar. Iedereen is intussen makkelijker gaan FaceTimen dan voorheen, niet waar? Voor mij was het een manier om me niet te veel te gaan vervelen. Ik belde ze dan tijdens het eten en dan kletsten we wat.”

Ook financieel hield de band het hoofd boven water. „Er was de eerste maanden steun van de Canadese overheid. Dat was fantastisch. Al ontdekken we nu dat we er nog wel belasting over moeten gaan betalen”, grinnikt Flegel. „Het was dus niet helemaal gratis. Maar het heeft enorm geholpen. Daarna zijn er maanden geweest waarin we er niet meer voor in aanmerking kwamen. Gelukkig heeft mijn vrouw een goed inkomen. Ik heb geen honger geleden, wel minder geld uitgegeven, en niet geshopt in platenzaken”, grapt de zanger-bassist.   

In Canada is in de tussenliggende jaren het politiek klimaat aan het veranderen. Het land waar de popsector altijd heeft kunnen rekenen op ruimhartige steun – een van de verklaringen waarom er in de EU naar verhouding veel Canadese bands kunnen touren – wordt gaandeweg minder tolerant. Flegel: „Er is veel ontevredenheid in Canada. Trudeau heeft een minderheidsregering en de ontevredenheid daarover bestaat al langer. De conservatieven hebben net een nieuwe leider gekozen, een populist. Het is weliswaar geen Trump – in Canada neigt alles een beetje naar het gematigde midden – maar het is wel een ‘asshole’ die vuurtjes opstookt. We zullen zien hoe het uitpakt.” De protesten van truckers schiepen een grimmig beeld, maar vanuit Nederland moet men niet denken dat die groep maatgevend is voor de sfeer, legt Flegel uit. „Het is volgens mij maar een hele kleine groep. Een samenkomst van mensen die gefrustreerd waren omdat ze niet konden werken. En niet meer dan dat, denk ik.” 

Vooralsnog maakt Flegel zich geen zorgen over de gevolgen van een nieuwe politieke wind in Canada. „We krijgen veel steun voor de kunsten op dit moment. Al heeft Trudeau er ook al op bezuinigd. Maar stel dat de conservatieven het voor het zeggen gaan krijgen, dan zullen die er vast verder in gaan snijden. Dat geld voor popmuziek is fijn, maar we zijn er niet van afhankelijk van. We rekenen er niet op. In de VS hebben ze niets zoals dit, en toch komt er veel muziek vandaan. Maar het valt niet te ontkennen dat die steun helpt. Voor een relatief kleine bevolking komt er hier veel muziek vandaan. En ja, veel van die financieringsprogramma’s zijn daar verantwoordelijk voor. Ik zou willen dat meer landen dat zouden doen.”

Zin in touren
In Noord-Amerika heeft Preoccupations intussen weer het eelt op de vingers kunnen spelen. Nu komt de band ook naar Europa om het werk van Arrangements te presenteren. „Ik kijk er heel erg naar uit. Het is zo lang geleden. Direct na het aankondigen van de tour zijn er al veel kaarten verkocht. Mensen zijn enthousiast. Spelen in de EU is anders dan hier, veel leuker. De afstanden zijn kleiner, het eten is beter. Die twee dingen betekenen al veel. Elke dag ritten van 9 uur betekent dat je minder slaapt en als je stopt om te eten is er alleen maar junk food. Dus daar voel je je ook al slecht door en aan het eind van de tour ben je dan echt totaal uitgeput. Maar na een tour in Europa voel ik me meestal nog prima, en heb het gevoel ‘ik kan nog wel twee weken door’.

We hebben ons dus ten onrechte zorgen gemaakt over het wel en wee van Flegel en zijn kornuiten. En toch laten de afgelopen jaren ook bij hen sporen na. „Ik ben op de een of andere manier beter uit het einde van de tunnel gekomen dan ik er in ben gegaan. Beter dan ik ooit eerder was. Maar er zijn in de coronajaren ook veel vervelende dingen gebeurd. We hebben een paar vrienden verloren. Niet door de ziekte maar een paar hebben zich van het leven beroofd. Dat zet alles een beetje in perspectief. Dat je je realiseert hoe veel mazzel je hebt en wat je allemaal hebt. Het is misschien raar, maar ik heb mijn teksten altijd geschreven over dit soort thema’s. En de teksten op Arrangements zijn gek genoeg meer relevant geworden dan op de voorgaande albums. Niet omdat ik anders ben gaan schrijven, maar door wat er door de tijd is gebeurd.” 

Preoccupations speelt 1 februari in Rotown en 23 februari in Ekko