Waarschuwing: in dit verslag wordt veel gehugd. Er gebeurde dan ook iets bijzonders vrijdag 19 mei in Rotterdam. Een Rotterdamse alternatieve act verkoopt de Maassilo uit: pakweg 800 man. Een mijlpaal in de Rotterdamse popgeschiedenis, mag je het gerust noemen. Zeker als je in beschouwing neemt dat diezelfde band zo’n jaar geleden nog in V11 speelde, ook uitverkocht, maar dan voor pakweg 80 man. Na … Lees verder Tramhaus Triomfeert
Gitariste Yoyoyoshie van de Japanse band Otoboke Beaver stampt demonstratief op het podium van Rotown. Telkens als zij haar voet weer van de vloer van het podium omhoog trekt, klinkt een scheurend geluid. Ze kijkt theatraal boos naar beneden, en barst in lachen uit. Baf! Met een korte scherpe inhaal van lucht geeft zangeres Accorinrin het teken voor weer zo’n wervelende song, vol idiote wendingen, … Lees verder Otoboke Beaver: een wervelstorm die niet aan het podium blijft plakken
„We hebben een tijdje terug hier op zolder een videoclip opgenomen. We hebben daarvoor mensen uit de Rotterdamse scene gevraagd of ze wilden komen. Je vraagt dan nogal wat van mensen, maar er kwamen er meer dan veertig opdagen. Allemaal bekenden. Dat kenmerkt de Rotterdamse muziekscene: we steunen elkaar allemaal.” Jeroen Reek is trots op wat hij om zich heen ziet gebeuren in zijn stad. … Lees verder Jeroen Reek (Iguana Death Cult): ‘Geweldige tijd om muzikant te zijn in Rotterdam’
Jarenlang in ureum gemarineerde pisbakken. Wc-deuren die al eens uit de hengsels zijn gevlogen. Toiletten die door al dan niet getalenteerde graffiti-kunstenaars zijn vol gekalkt of waar lukraak geplakte stickers een verhaal vertellen. Een zaal die gedurende decennia een patina van zweet, verschaald bier, sigaretten- en andere rook heeft gekregen. Entreetickets die een eigen signatuur hadden en als kleine relikwieën op zolder bewaard worden. De … Lees verder Whatever happened to my rock ‘n’ roll?
Wie de albumhoes van Hold On To A Scream bekijkt, ziet een typische Spasmodiqueplaat. De bandnaam prijkt in rode letters op een zwarte achtergrond. Wie het oeuvre kent van de ruim veertigjarige band, kan zich bij het zien van de cover direct een voorstelling maken van de muziek die erop staat. Toch klopt dat maar gedeeltelijk, want Spasmodique lijkt aan een tweede jeugd begonnen. De … Lees verder Spasmodique – Hold On To A Scream
Eerder schreef ik in een column dat het aan te raden is om ondanks een overvloedig aanbod toch zoveel mogelijk volledige optredens te bezoeken. Of ik me aan mij eigen advies heb gehouden en of het me is gelukt om de bands te zien die ik van tevoren zorgvuldig had geselecteerd? Ik kan alvast verklappen, dat ik me zo nu en dan heb laten verrassen … Lees verder MoMo 2023 – Keuzestress door veelzijdigheid
Mijn kijk op de wereld is best beperkt. Vrijwel iedereen die ik ontmoet, heeft iets met muziek te maken. Sommigen staan vooral op het podium, anderen ernaast, maar het zijn op z’n minst mensen die regelmatig naar concerten gaan. Daardoor vergeet je weleens dat niet voor iedereen alles om muziek draait. Vorige week kwam er een herenclub op bezoek in Rotown. Er zaten ook vrouwen … Lees verder Door de ogen van een knolselderijboer
Kort voor het concert van Ramkot kijken de broers Tom en Tim Leyman en hun vriend Hannes Cuyvers vol herkenning om zich heen in het backstage café van Rotown. Ze waren hier al eens eerder, tijdens Left of the Dial, en hier verzamelden alle bands zich en was het een vrolijk weerzien met tal van andere muzikanten uit hun eigen scene en diegenen die ze … Lees verder Vlam slaat toch even in de pan bij Ramkot
Je ziet de zweetdruppels vallen van het gezicht van gitarist Fré Desmedt. Precies in de opbouw van een van die wonderschone rustiger liedjes op het onlangs verschenen nieuwe album van Dirk Idiot Paradise breekt hij een snaar. Hij frutselt er nog wat aan maar besluit het kleine podium van V11 in Rotterdam over te steken, slalommend langs zijn bandmaten die niet op hem wachten maar … Lees verder Maritieme rock voor alle leeftijden
Op kantoor werden we gebeld door iemand die zich zwaar gedupeerd voelde. Ze was de avond ervoor naar een concert gegaan en op onze site stond dat het tot elf uur kon duren, maar het was om kwart over tien al afgelopen. Lekker dan, ze had gewoon voor drie kwartier te veel betaald. Wat wij daaraan gingen doen, wilde ze weten. Een van onze medewerkers … Lees verder Het verschil tussen dealen met een moeilijke bezoeker en een verwende chihuahua
MuziScene magazine 