Een festivalflyer uit 1970 – zoveel is er niet veranderd 

Laatst vond ik een flyer van het Holland Pop Festival in de brievenbus. Niet om mij over te halen langs te komen (het festival vond in 1970 al plaats), maar hij zat bij een bedankbriefje voor iets dat ik had gedaan. De verzender dacht dat ik vanwege mijn werk de flyer wel zou kunnen waarderen.  Dat klopte helemaal.  Voor de jeugdige lezers: Holland Pop Festival … Lees verder Een festivalflyer uit 1970 – zoveel is er niet veranderd 

Ik zie ik zie wat jij niet ziet

In de jaren 90 woonde ik vlakbij een boekwinkel. In de etalage hing een Magic Eye-poster. Dat is niet veel meer dan een gekleurd vlak waar je oneindig lang naar moet staren en dan verschijnt er ineens een 3D-afbeelding. Op deze poster was dat een dinosaurus, maar het kan eigenlijk alles zijn.  Als ik langs die boekwinkel liep, stonden er vaak mensen naar de poster … Lees verder Ik zie ik zie wat jij niet ziet

Mijn sorry betekent helemaal niks

Vrijdagnacht, even na vieren passeerde ik op weg naar huis een ruziënd stel. Hij had te veel gedronken, zij had te lang met iemand anders gedanst. Niet dat ik daar getuige van was geweest, maar dat riepen ze naar elkaar.  Hoewel het me domme redenen leken om kwaad op elkaar te worden, ging ik uit plichtsbesef toch langzamer lopen. Ik was moe en had weinig … Lees verder Mijn sorry betekent helemaal niks

Hoe plas jij?

We gaan weer een magazine maken en het leukste daaraan vind ik dat elk gesprek ineens een potentiële bron van inspiratie wordt. Een bezoeker met een klacht, een collega die iets raars heeft meegemaakt, een band die gedoe had bij de grens… het kunnen allemaal aanleidingen zijn voor een artikel.  Een van de dingen waar bezoekers zich steeds weer aan blijken te ergeren, is het … Lees verder Hoe plas jij?

Door de ogen van een knolselderijboer

Mijn kijk op de wereld is best beperkt. Vrijwel iedereen die ik ontmoet, heeft iets met muziek te maken. Sommigen staan vooral op het podium, anderen ernaast, maar het zijn op z’n minst mensen die regelmatig naar concerten gaan. Daardoor vergeet je weleens dat niet voor iedereen alles om muziek draait.  Vorige week kwam er een herenclub op bezoek in Rotown. Er zaten ook vrouwen … Lees verder Door de ogen van een knolselderijboer

Groeten uit Texas 2 (de statistieken en een scoop)

Vorig jaar waren we op het SXSW-festival in Texas en toen was het opvallend rustig. Niet geheel onlogisch, de rookwolken van de pandemie waren nog maar nauwelijks opgetrokken. Maar het euforische gevoel van we-zijn-er-gewoon-weer overheerste en dat je nergens in de rij hoefde te staan was alleen maar mooi, dus we dachten er verder niet over na.   Dit jaar was het overal ietsje drukker, … Lees verder Groeten uit Texas 2 (de statistieken en een scoop)

Groeten uit Texas

Vorig jaar stond ik rond dit tijdstip op de vijfde verdieping van mijn hotel in Austin op de lift te wachten. Daar waren we – net als nu – voor het SXSW-festival.  Het leek een warme dag te worden, dus ik had een feestelijk lichtblauwe zomerjurk aangetrokken. Er kwam een meisje in vol cybergothic-ornaat aangelopen; neon-roze dreads, een latex jurkje en zwarte laarzen met enorme … Lees verder Groeten uit Texas