Tijdens een show van The Homesick in Worm is Jasper Boogaard (Nagasaki Swim) fervent aan het crowdsurfen. Iemand laat hem per ongeluk vallen. Hij lijkt behoorlijk vervelend terecht te komen, maar gelukkig staat hij direct weer op en doet opnieuw nog een poging tot. Maar niet nadat hij ondergetekende nadrukkelijk geruststelt dat alles oké met hem is. Dat is Boogaard in een notendop: continu in … Lees verder Nagasaki Swim beweegt mee met het getij
Het uit Nieuw-Zeeland afkomstige trio Wax Chattels is ontegenzeggelijk een band die je live moet zien. Onvoorstelbaar, wat een geluid een band met z’n drieën kan produceren. Net als op het debuut wordt met dit tweede album Clot lawaaiige elektropunk vertolkt die vergelijkingen met andere bands moeilijk maakt. Wat vooral opvalt en in het voordeel van die trio spreekt is de hoge mate van instrumentbeheersing. … Lees verder Wax Chattels – Clot
Plum is al weer het vijfde album van Widowspeak uit Brooklyn. Negen tracks lang wiegt de band je in slaap met hun lieflijke dreampop die door de gitaarklanken aanhangt tegen Americana. Het meest opvalt ten opzichte van veel collega’s in dit genre is dat Molly Hamilton en Robert Earl Thomas hun composities niet totaal verzuipen in de reverb om maar dat dromerige sfeertje op te … Lees verder Widowspeak – Plum
De muziek van Lina Tullgren is verwant aan de DIY-subcultuur in de VS – denk aan acts als Frankie Cosmos of Girlpool. Free Cell, de naam van een spelletje dat je in je eentje kunt spelen, is het tweede album van Tullgren, die aangesproken wil worden in gender neutrale persoonsvorm. Als je luistert naar het licht experimentele en rijk gearrangeerde album stap je in feite … Lees verder Lina Tullgren – Free Cell
Niet alles hoeft zin te hebben, zeggen de B Boys uit Brooklyn in een kort interview met iemand die door hun platenmaatschappij is ingehuurd om wat vragen te stellen over hun nieuwe album. Uit dat gesprek wordt je verder niks wijzer. Heeft eigenlijk geen zin dus. Wat wel weer aardig past bij de titel van hun plaat: Dada. Al ontkennen ze stellig dat ze daarmee … Lees verder B Boys – Dada
Achter de naam Dinner gaat de Deense producer Anders Rhedin schuil. Psychic Lovers is zijn eerste volledige album. Soms zorgt een tekst van een biografie er al voor dat je weinig trek meer hebt om er nog naar te gaan luisteren. Als wat je hoort dan ook nog matcht met de wansmaak in de beschrijving van wat we horen, scherpen we de messen. Dinner draait … Lees verder Dinner – Psychic Lovers
Op de hoes van Life Of Pauze lijken we door een gestileerd sleutelgat naar binnen te kijken en zien daar in een stoel Jack Tatum zitten. Schijnbaar in gedachten verzonken, terwijl hij metalen ballen in één hand rond rolt. Daar zit de artiest, in zijn eigen wereld, en wij mogen er even in rondkijken. Zoiets moet ook de gedacht zijn geweest bij het maken van … Lees verder Wild Nothing – Life Of Pause
Daar staat ‘ie dan, Juan Wauters, die artiest met die opmerkelijke combinatie van namen: het klinkt Latijns-Amerikaans en oer-Hollands tegelijk. Op de hoes van zijn plaat staat hij bovenop de motorkap van een auto; de hoogte gezocht om hem van top tot teen te kunnen afbeelden met de skyline van New York op de achtergrond. Het lijkt wel een kiekje van een toerist, zoals die … Lees verder Juan Wauters – Who Me?
Vorig jaar verscheen een video bij het nummer Want van The Soft Moon. Een beetje een Elephant-ripp-off omdat we in de eerste seconden een jongen met hoody vanaf de rug gezien volgen terwijl hij zich over straat begeeft. De industriële klanken van het nummer zetten effectief een agressief sfeertje neer dat wat we zien versterkt tot een tamelijk verontrustende belevenis die abrupt eindigt. Daags na … Lees verder The Soft Moon – Deeper
