Tag: Michel Mees

Interviews

Fake Turins: ‘Iedereen heeft een stem, maar het moet wel uitmonden in de best mogelijke muziek’

Community; het is een term die veel valt in gesprekken met jonge artiesten, misschien wel in het bijzonder met Britse muzikanten. Gentrificatie heeft een generatie kennelijk doen inzien hoe belangrijk een gemeenschap of samenleving kan zijn waarin niet enkel het recht van de sterkste geldt. Al even vaak valt de term in gesprek met Fake Turins, een band met elf leden, een community op zich. … Lees verder Fake Turins: ‘Iedereen heeft een stem, maar het moet wel uitmonden in de best mogelijke muziek’

Wim du Mortier1 reactie
Columns

Yulduz Usmonova, Tasjkent, maart 1999 

We bevinden ons in een met groenige tl-buizen verlicht kantoortje. Het is midden in de nacht. Jerome staat enigszins zwalkend voor een groot houten bureau met een Oezbeeks vlaggetje erop. Robert en ik zitten op een bankje tegen een muur die behangen is met een afbeelding van een palmenstrand. Een politieman met bontmuts kijkt naar onze paspoorten terwijl hij ons vragen stelt over Cruyff en … Lees verder Yulduz Usmonova, Tasjkent, maart 1999 

Michel MeesEen reactie plaatsen
Columns

Claude Young, Leuven, 31 januari 1997 

Het feest is al in full swing als we na een nachtelijke autorit de Leuvense club binnenkomen. Het is er afgeladen vol en de stemming is opperbest. Claude Young gaat als een dolle door zijn platen en mixt ze als een maniak aan elkaar. Wat een energie!  Ik besluit om eerst maar even de foto-opdracht die ik heb gekregen van de Volkskrant uit te voeren: portretten … Lees verder Claude Young, Leuven, 31 januari 1997 

Michel MeesEen reactie plaatsen
Columns

Blackstreet, Amsterdam. 8 december 1996 

In de lobby van het hotel krioelt het van Helly Hansens. Het is net alsof er een hele bus Michelinmannetjes is uitgespuugd. Ik ben hier voor Blackstreet die furore maken met het nummer No Diggity,   Het is chaotisch, er is veel pers en ander volk. Ik zie Regilio Tuur, Ray Slijngaard en wat andere BN’ers. Eerlijk gezegd ben ik nauwelijks bekend met de band, ook al staan ze op nummer 1 in … Lees verder Blackstreet, Amsterdam. 8 december 1996 

Michel MeesEen reactie plaatsen
Columns

Lady Aïda, Eindhoven, 16 oktober 2004 

Op maandagavond 27 september 2021 was ik bij een betoverend concert van Chantal Acda in ’t Paard. Op haar rode Epiphone gitaar prijkte prominent een Effenaarsticker. Voor het slapengaan checkte ik gewoontegetrouw kort het laatste nieuws op mijn telefoon. De avond die zo-even niet stuk kon, bleek breekbaarder dan ik dacht: Lady Aïda is overleden op 63-jarige leeftijd.   Lady Aïda is een icoon. Reeds in 1993 had … Lees verder Lady Aïda, Eindhoven, 16 oktober 2004 

Michel MeesEen reactie plaatsen
Columns

Orlando Voorn, Amsterdam, 20 februari 1998 

Het is grauw en grijs in de Bijlmer vandaag. Ik verlaat een metrostation vol met graffiti en rondscharrelende junks en ga op zoek naar de plek waar ik met de Nederlandse techno-pionier Orlando Voorn heb afgesproken. Ik betreed een portiek waar ongure types rondhangen. De muziek van Voorn is rauw en donker, net als de flat waarin hij woont en zijn studio heeft.   Hij kijkt … Lees verder Orlando Voorn, Amsterdam, 20 februari 1998 

Michel MeesEen reactie plaatsen
Columns

Muse, Den Haag, 2 december 1999

De jongens van Muse zijn of moe, chagrijnig en verlegen of gewoon erg arrogant. In de nightliner die geparkeerd staat naast het Nederlands Congresgebouw zitten drie bleke Engelse gastjes. Hun debuutplaat is net uit en ze staan vanavond in het voorprogramma van de Amerikaanse band Live. Als we de bus binnen gaan kijken ze nauwelijks op. Ze hebben niet veel zin in ons.  Ik krijg nog net een slap … Lees verder Muse, Den Haag, 2 december 1999

Michel MeesEen reactie plaatsen
Columns

Lil’ Louis, Amsterdam, 24 oktober 1998

Eind jaren-80 draai ik in het jeugdhonk in mijn geboorteplaats regelmatig plaatjes. Veel new wave: The Cure, Joy Division, dat soort werk. De cd’s en platen die we er draaien worden ingekocht door de muziekcommissie. En ineens staat daar – het is ondertussen 1989 – tussen al die donkere jaren 80 muziek een plaat die ervoor zorgt dat ik verslingerd raak aan Dance: French Kiss. Dit klinkt … Lees verder Lil’ Louis, Amsterdam, 24 oktober 1998

Michel MeesEen reactie plaatsen
Columns

Steve Rachmad, oktober 2005

Voor het album Neo Classica van de Amsterdamse techno dj en producer Steve Rachmad moet een cover geschoten worden. Hierbij willen we de schijnbare tegenstelling uit de titel op een of andere manier in een beeld omzetten. Ik maak allerlei portretten van Steve maar een echt goed coverbeeld zit er nog niet bij. Steve heeft een mooi Charles Dickensachtig pak bij zich en een kekke Adidas outfit. Ik probeer combinaties … Lees verder Steve Rachmad, oktober 2005

Michel MeesEen reactie plaatsen