Het feest is al in full swing als we na een nachtelijke autorit de Leuvense club binnenkomen. Het is er afgeladen vol en de stemming is opperbest. Claude Young gaat als een dolle door zijn platen en mixt ze als een maniak aan elkaar. Wat een energie! 

Ik besluit om eerst maar even de foto-opdracht die ik heb gekregen van de Volkskrant uit te voeren: portretten maken van feestende jongeren. Er lopen hier genoeg enthousiaste, alternatieve kids die allemaal wel op de foto willen. Dat maak ik in Nederland wel eens anders mee. Ik krijg biertjes en sommigen willen met mij op de foto, het is een dolle boel.  

Als ik zie dat Claude zich losmaakt van zijn decks – waarschijnlijk voor een sanitaire stop – grijp ik mijn kans en wacht hem op in het nauwe gangetje achter de dj booth.  

‘Can we do a photo shoot after your set?’ vraag ik hem zodra hij weer verschijnt. 
‘Why don’t do it right away?’

Hij poseert voor de rauwe stenen muur, nat bezweet en van boven aangelicht door een gele spot. Ik kijk hem enthousiast aan en knik naar mijn camera ten teken dat ik tevreden ben. Claude knikt terug, duikt weer achter de draaitafels en gooit er snel weer een klapper van jewelste tegenaan.