Iets langer dan een jaar geleden verscheen een self-titled ep van de Rotterdamse indieband Elephant. De band was zojuist opgericht en liet zich niet weerhouden door lockdowns om mooie liedjes te schrijven. Dat hij nog steeds enthousiast is, bewijst het vierkoppige collectief door stug door te schrijven en nu al een heel album uit te brengen. Aan inspiratie geen gebrek dus. Maar hoe zit het met de kwaliteit? 

Daarover valt niet te klagen. Elephant grossiert wederom in zonnige melancholie in majeur. En ook op Big Thing zijn het subtiele grooves, en zoetgevooisde zang die de klok slaan. Meer van hetzelfde hoor ik u denken, maar niets is minder waar, want Elephant lijkt wel degelijk gegroeid. Vandaar misschien ook de naam van deze debuut langspeler. 

Het trio waarmee de plaat wordt geopend klinken heerlijk bekend. Toch staan ze niet op eerdergenoemde ep. Het zijn singles die in aanloop van het album zijn losgelaten op het publiek. Het volgende nummer heet Happiness en hierop laat de drummer zijn kwaliteit horen door niet alleen in de intro, maar gedurende het hele nummer, samen met de bassist overigens, voor een extra smeuïg laagje te zorgen. Goed gekozen titel ook, want hier worden we vrolijk van! 

Nog zo’n goed gekozen titel is Sunlight. Je begint je spontaan in te smeren wanneer dit nummer wordt afgespeeld. Hoewel het een van de kortste tracks is, maakt het op mij enorme indruk. Het is klein gebracht, maar de impact op mijn humeur is enorm. En dat geldt eigenlijk voor de meeste nummers op dit aangename album. Luister maar eens naar Reptile Zoo en je begrijpt wat ik bedoel: easy listening met pit. Kom er maar eens om. Saturday Night, melancholisch maar zonder snik, hooguit berusting. 

Wie meent een link te horen met de debuut-ep heeft over het algemeen gelijk, want de band heeft het geluid doorgetrokken en de plaat is opgenomen in dezelfde studio (Electrosaurus Southern Sound Studio) met medewerking van dezelfde producer, nl.  Pablo van de Poel (DeWolff). Bovendien is, wellicht om dit te onderstrepen, het slotnummer een reprise van Birds Eye View dat eerder op de ep verscheen. Leuk detail, en mooie verwijzing voor fans van het eerste uur en een aanbeveling om ook die mooie vijf-track niet te vergeten, al kijken wij bijna reikhalzend uit naar een vervolg, dat met zo’n schrijftempo niet lang op zich kan laten wachten.