Idles gaat voort op de weg die met Crawler al voorzichtig werd ingeslagen. Opener MTT 420 RR introduceerde al een Idles met een andere ‘energie’, bedachtzaam, zacht, melodie, met toetsen, muziek met een emotionele lading, maar eens iets anders dan boosheid en opwinding. Hoewel, hoe dat nummer eindigt – ‘Are you ready for the storm‘ – sloeg direct weer een brug naar de Idles die … Lees verder Idles – Tangk
Terwijl het lijkt alsof het leven een tikje gas terugneemt in de zomer, draait de muziekwereld op volle toeren door. Reden te meer om onze checklist te checken, want er komt nog steeds veel moois uit. Black Duck – Black Duck Er gaat misschien niet meteen een belletje rinkelen bij de naam Black Duck, maar het is goed om toch even op te letten. We hebben … Lees verder Checklist #15
Als je wakker wordt en je je afvraagt waar je nu in hemelsnaam een liedje van Leonard Cohen hebt opgepikt, maar het in werkelijkheid The Score is. Dat liedje waarmee de soloplaat van Fontaines DC-zanger Grian Chatten opent is er zo een die eeuwigheidswaarde kan gaan krijgen, die je over twintig jaar nog hoort in lijstjes van evergreens. Simpel, op het eerste gezicht, maar met … Lees verder Grian Chatten – Chaos For The Fly
Elke week verschijnen er tientallen nieuwe albums. Welke lonen de moeite om er even tijd in te steken en ze te checken? MuziScene wijst je de weg in de jungle. Dit is jouw huiswerk voor dit lange weekeinde. Wednesday – Rat Saw GodHet nummer Bull Believer is er zo eentje uit de categorie van Not van Big Thief of Sweet van Porridge Radio; tegen het … Lees verder Checklist #2
Veel tijd heeft Fontaines D.C. weer niet besteed aan het vinden van verrassende akkoordprogressies. Veel van hun beste nummers zijn in feite gebaseerd op het eindeloos herhalen van hetzelfde patroon. Vaak ook nog akkoordenwisselingen van het kaliber waar de meeste bands tijdens het jammen direct hun neus voor ophalen: ‘Nah, ’s niks, te cliché, laat maar’. Wat is het dan toch dat vijf Ieren met … Lees verder Fontaines D.C. – Skinty Fia
Iets meer dan een jaar na het verschijnen van Ultra Mono, komt IDLES met zijn vierde langspeler. Dat Crawler, zoals het monster is gaan heten, verrassingen zou bevatten konden we al bevroeden na het beluisteren van de eerste single The Beachland Ballroom, waarop frontman Joe Talbot voor de verandering niet zo zeer grommend, als wel oprecht zingend is te horen. Welnu, wat blijkt: Crawler is niet zomaar een album. Ik zal niet … Lees verder IDLES – Crawler
Als reactie op critici die meenden dat het genre was doodgebloed, bracht de Schotse betonpunkband The Exploited in 1981 het album Punks Not Dead uit. En het is exact dat statement dat door mijn hoofd schiet bij het beluisteren van The Mutt’s Nuts, het tweede album van het vijfkoppige, uit Londen afkomstige Chubby And The Gang. Het debuutalbum Speed Kills kwam uit in 2020 op het DIY-label Static Shock en deed het verrassend goed. Zowel Pitchfork als Rolling Stone waren enthousiast. Het is mede … Lees verder Chubby and the Gang – The Mutt’s Nutts
Met Ultra Mono, het derde album van de postpunkers uit Bristol, scoort IDLES een onvervalste hattrick. Bovendien kan deze plaat niet worden losgezien van de twee eerder verschenen albums Brutalism (2017) en Act As A Joy Of Resistence (2018). De lijn die daarmee is uitgezet wordt doorgetrokken en in feite is er sprake van een drieluik. Fans kunnen dus gerust zijn. IDLES klinkt zoals we … Lees verder Idles – Ultra Mono
Zijn we eigenlijk al wel bekomen van de debuutplaat van het uit Leeds afkomstige Eagulls? Hun selftitled uit 2014 maakte vooral diepe indruk vanwege de tomeloze energie waarmee nummers als Nerve Endings en Tough Luck op de plaat leken te zijn gesmeten. In hun presentatie kwamen ze over als een stelletje lefgozertjes, zo uit de slopenwijken van Leeds weggelopen, met bijbehorend plat Brits accent. Je … Lees verder Eagulls – Ullages
MuziScene magazine 