Yes, Bram Vanparys, beter bekend als The Bony King of Nowhere, brengt weer een album uit! Het nieuws verheugt mij oprecht. Hoelang is het geleden dat zijn vorige album uitkwam? Ik gok zeker drie jaar, het blijkt vijf… In 2019 zag ik de Belgische singer-songwriter voor het laatst live. Dat was op Vestrock in Hulst. Vanparys had toen net zijn tot dan toe beste album … Lees verder The Bony King of Nowhere – Everybody Knows
Dat je geen broekie hoeft te zijn om een debuutalbum uit te brengen, bewijst de 59-jarige Groningse muzikant Jurgen Veenstra. Onder de naam wh^rl brengt hij zijn eerste, gelijknamige, solo-album uit. Dat je jaren verscholen zat achter een muur van geluid in bands als Avery Plains, Moan en Moonlizards, maakt niet dat je jezelf niet kunt blootgeven met lo-fi opnamen. Dat de corona-pandemie aan de … Lees verder wh^rl
Onwillekeurig moet ik denken aan Martin Bril, meester in ‘move the product’. De Nederlandse columnist gunde zijn stukjes graag een tweede of derde verdienmoment. Heeft Waters The Dark Side Of The Moon niet genoeg uitgemolken? Ik weet nog dat ik in 2006 een integrale vertolking beleefde tijdens het Arrow Classic Rock Festival in Lichtenvoorde en ik krijg nog kippenvel als ik eraan denk. Zal ik … Lees verder Roger Waters – The Dark Side Of The Moon Redux
Haunted By Dreams That Were Never My Own is het debuutalbum van de band Pale Puma, een project van Amsterdammer Django Duijns. Op de plaat staan elf nummers die je zou kunnen categoriseren als shoegaze of alternatieve gitaarmuziek met een melancholisch geluid. Toch is het album, dat getuige openingsnummer Lost In Pink Moon, ook is geïnspireerd door de muziek en het levensverhaal van Nick … Lees verder Pale Puma – Haunted By Dreams That Were Never My Own
Be My Reactor is alweer het derde album van de Amsterdamse indiepoppers luisterend naar de naam EUT. Toch is het ook een primeur, want het is zijn eerste compleet zelfgeproduceerde plaat, grotendeels geschreven en opgenomen tijdens de coronaperiode, zodat de band vrij van deadlines en tourschema’s volop kon experimenteren. Daarvoor schafte de band allerlei synthesizers aan en maakte zich al liedjes schrijvend die nieuwe instrumenten eigen, hetgeen … Lees verder EUT – Be My Reactor
Sinds jaar en dag ben ik een trouwe bezoeker van het Zomerparkfeest Venlo. Een vierdaags, gratis festival dat met een bonte mix van kunst en cultuur en een uitgekiend, gevarieerd muziekprogramma, elke dag duizenden bezoekers naar het sfeervol aangeklede Julianapark lokt. Muziekliefhebbers konden dit jaar genieten van optredens voor elk wat wils, van Frank Boeijen tot Peaches, van Sophie Straat tot Altin Gün (groots!), van … Lees verder Gimme indie rock!
Sinds 2001 is multi-instrumentalist Tim Rutili de drijvende kracht achter Califone. De oprichter en belangrijkste songwriter weet zich op het negende album gesteund door bijdragen van meer dan twintig muzikanten. Het resultaat is, zoals zo vaak, om te smullen. Gelukkig hebben fans deze keer bovendien niet zo lang hoeven wachten als destijds op Echo Mine, zesenhalf jaar na Stitches verscheen. Behalve veelzijdige instrumentatie, vallen vooral … Lees verder Califone – Villagers
Wie kan genieten van Spencer Cullum’s Coin Collection, weet binnen twee seconden genoeg. De intro van What A Waste Of An Echo spreekt boekdelen. Dat wordt weer genieten! Wie geen geduld heeft zapt ter bevestiging door naar Kingdom Weather en zal die vinden. Op deze schitterend relaxte track horen we een bijdrage van de Japanner Yuma Abe (Fantasia), die het nummer naast het fijne arrangement … Lees verder Spencer Cullum – Spencer Cullum’s Coin Collection 2
Vorig jaar verschenen twee ep’s van de Zeeuwse band De Toegift. In april was daar En Ik Kon Alles Zien en in september Nooit, Misschien. Destijds speculeerde ik erop dat we hier mogelijk met een drieluik te maken hadden en dat het slot wellicht reeds in december zou volgen. Maar niets is minder waar, want de twee ep’s, die door de band kortspeelplaten werden genoemd, … Lees verder De Toegift – De Toegift
Wie Sharon Kovacs een beetje heeft gevolgd, weet dat de eigenzinnige zangeres het liefste doet waar ze zelf zin in heeft. Op haar derde album, Child Of Sin, leeft ze zich helemaal uit. Door independent te worden, houdt ze nu zelf de teugels in handen en bestuurt ze de muzikale koets als een volleerd menner. Van de teksten en de muziek, tot de video’s, kostuums, setdesign, make-up … Lees verder Kovacs – Child Of Sin
MuziScene magazine 