The War On Drugs werd in 2005 opgericht door Kurt Vile en Adam Granduciel. Nadat zij in 2008 hun debuutalbum uitbrachten, verliet Vile de band om aan zijn solocarrière te werken. Diverse personele wisselingen volgden en de band werd onder andere in 2014 uitgebreid met saxofonist Jon Natchez, die bepalend bleek voor de sfeer. In dat jaar verscheen ook het album Lost In The Dream, waarmee de band definitief zijn naam vestigde. Het is dus niet verbazingwekkend dat dit het leeuwendeel van de nummers op het recent verschenen album Live Drugs, van Lost In The Dream afkomstig is. 

Live Drugs bevat hoogtepunten van de twee meest recente platen van The War On Drugs. Daarnaast is Buenos Aires Beach van debuutalbum Wagonwheel Blues present en is een cover van de in 2003 overleden songwriter Warren Zevon, Accidentally Like A Martyr, opgenomen in de collectie van livenummers die voor dit album is gebruikt. Live Drugs is dan ook geen echt live album, maar een verzamelalbum. De verschillende nummers zijn niet afkomstig van een specifiek concert, maar zijn zorgvuldig uitgekozen uit de verzameling live-opnames die Granduciel in de loop der tijd verzameld heeft. 

Het album duurt ruim 75 minuten en telt tien nummers. Je kunt het gerust als achtergrondmuziek aanzetten, want hoewel voorafgaand aan het eerste nummer, An Ocean Between The Waves, geroezemoes is te horen van publiek – gejuich, gefluit, applaus – en je dit na afloop van de meeste nummers ook hoort, is dit absoluut niet storend. Voorafgaand aan Buenos Aires Beach stelt Granduciel de band voor en na afloop van Eyes To The Wind wordt saxofonist Jon Natchez na een heerlijke solo kort in het zonnetje gezet.  

Live Drugs is vooral een best of-album met tracks als onder andere Red Eyes, Thinking Of A Place en Under The Pressure, die inmiddels als hits ook een vast plekje in de Top-2000 hebben veroverd.