Anderhalf jaar na het succesvolle debuutalbum van de Rotterdamse band St.Solaire verschijnt er nieuw werk in de vorm van een ep. Keep On Waiting telt vijf nummers die onmiskenbaar het stempel St. Solaire dragen. Tot zover het goede nieuws, want hoewel ze het stempel dragen moet ik er toch aan wennen. Maar goed, dat is ook goed nieuws eigenlijk, want eenmaal gewend blijkt de muziek van de band die bestaat uit zanger-gitarist Geert van Emden, gitarist Jesse den Dulk, bassist Pascal Konings en drummer Tijs Kulker niet alleen onweerstaanbaar mooi, het lijkt nog beter te worden na elke keer luisteren ook.

Net als op You=Me is de muziek gelaagd en komen sound, emotie en tekst in uitstekende balans samen, toch lijkt het er op dat St. Solaire op deze ep nog meer experimenteert met wat de band vermag. In elk geval toch met de twee eerste nummers. Titelnummer Keep On Waiting is een uitstekende opener van de gelijknamige ep. Het begint akoestisch, waarna vakkundig instrumentatie wordt toegevoegd, bandleden voor achtergrondzang zorgen en Van Emden naar het einde toe zijn kopstem in de strijd gooit. Op You=Me was dat een mooie afwisseling, maar nu volgt direct het eveneens fasetto gezongen It Ain’t Over en dat proeft in eerste instantie alsof de kok is uitgeschoten met een bepaald specerij – overdaad schaadt, luidt niet voor niets het gezegde…

Met Annie gooit St. Solaire het echter over een andere boeg. Het begint steviger dan we gewend zijn en tot nu toe hebben gehoord en ontpopt zich tot een uptempo poprocknummer, dat opgewekt klinkt en een aanstekelijk refrein heeft waardoor het lastig stilzitten is. idlm is een gevoelige, akoestische ballad, waarmee de Rotterdammers wederom zorgen voor afwisseling. Het nummer werd begin dit jaar als single uitgebracht, gaat over van jezelf houden en het werd naar verluidt in één take opgenomen.  

Met All I Ever Wanted wordt de ep tenslotte uitstekend afgesloten. Het nummer is uptempo, lichtvoetig, indrukwekkend en ligt erg in het verlengde van wat ook op het debuutalbum is te horen. In die zin is het niet raar dat het vorig jaar als eerste single ter aankondiging van Keep On Waiting verscheen, maar des te sterker dat het als afsluiter op de plaat staat. Je krijgt er spontaan zin in om hetzij het debuutalbum opnieuw te draaien hetzij de ep weer op te zetten.  

Keep On Waiting kan gerust worden gezien als sterk muzikaal vervolg op You=Me en ondanks mijn eerdere bedenkingen kom ik gewoon weer superlatieven tekort om St. Solaire te beschrijven. Luisteren dus! En dat kan ook live, bijvoorbeeld op Motel Mozaïque in Rotterdam op 14 april a.s. of op 17 juni in Cinetol, Amsterdam. Wedden dat dit ongehoord goed wordt?