A Place To Bury Strangers – Hologram

Soms ga je af op een naam. Dan vind je een band al cool voordat je nog maar een noot hebt gehoord. Het overkwam mij jaren geleden met de New Yorkers van A Place To Bury Strangers. Ik denk dat het zo’n tien jaar geleden is dat ik het drietal beleefde in een uitverkocht Rotown in Rotterdam. Daar werd ik overdonderd door zijn wrede live-optreden, dat was overladen met experimentele sonische oorlogsvoering en de volgende dag bleek ik een T-shirt rijker, dat toen weliswaar te groot was, maar tegenwoordig – heel wonderlijk – zowaar past. 

Dat het trio inmiddels grotendeels anders is, mag de pret niet drukken. Oprichter en frontman Oliver Ackermann rekruteerde zijn oude vriend John Fedowitz als bassist en diens vrouw Sandra als drummer. John zat vroeger met Oliver in de underground shoegazeband Skywave en vormt samen met Sandra de tweekoppige lo-fi postpunk- en shoegazeband Ceremony East Coast. Dat het drietal elkaar heeft gevonden in APTBS bewijst de ep Hologram, die slechts vijf nummers bevat, maar klinkt als een tiet en die vreselijk doet verlangen om te checken of de band in deze samenstelling zijn naam nog waarmaakt als één van de luidste live-bands op aarde.  

Hologram wordt afgetrapt met End Of The Night. Het nummer ontstond toen John de drumtrack aan zijn oude maat stuurde en hem uitdaagde om er een tekst bij te schrijven. Volgens Ackermann ontstond het vervolgens als een vreemde stream of consciousness en werd onbewust ongeveer het einde van de vorige band en het begin van de nieuwe ingeluid. Het wordt gevolgd door een garage-achtig nummer, I Might Have, dat gaat over de onzekerheden van het leven en opgroeien. Playing The Part ligt qua thema in het verlengde. Hoewel het voor APTBS best vrolijk klinkt, gaat het over mensen het voordeel van de twijfel geven, terwijl je diep van binnen al lang weet dat ze rot zijn. Daarmee rekent Ackermann weinig subtiel af met zijn vorige bandleden.  

Ook op In My Hive rekent hij af met mensen uit zijn verleden Het nummer, dat wonderlijke geluidseffecten bevat, gaat over hoe hij zichzelf heeft laten misbruiken door andere mensen omdat het hem destijds hoegenaamd niet kon schelen. Dat er uiteindelijk toch min of meer positief wordt afgesloten is ongetwijfeld te danken aan het echtpaar Fedowitz, met wie APTBS staat als een huis. I Need You gaat over het overweldigende gevoel van verliefd zijn. Over de hulpeloosheid, het brandende verlangen, het gevoel te wonen op een wolk, te leven in een waas en het verlangen om dat te omarmen.  

Hologram herbergt de vertrouwde mix van noise-rock en shoegaze die we van A Place To Bury Strangers kennen. De nieuwe samenstelling is mogelijk de meest sensationele versie van de band tot nu toe. Fans zullen dus niet teleurgesteld zijn na beluistering van de ep, die verschijnt op het eigen label van Ackermann, Dedstrange. Goed, we hadden wel meer nieuwe nummers willen horen, maar wie weet verschijnen die binnenkort alsnog, want met een dergelijke chemie tussen de bandleden en het feit dat er nog nauwelijks kan worden getoerd, zou me dat niet verbazen. 

2 gedachtes over “A Place To Bury Strangers – Hologram

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s