‘You can’t always get what you want’ zongen The Beatles op hun debuutalbum ‘OK Computer’. En zo is het maar net. Je ken nie alles hebbuh. Het leven bestaat uit keuzes maken. Hartverscheurende keuzes soms. Voor zo’n keuze sta ik nu al een tijdje. Niet dat het zo’n dramatische keuze is als in de film ‘Sophie’s choice’, maar toch. Want wat wil het geval? Het … Lees verder Spoilt for choice
Die Dry January loopt tot nog toe als een tierelier. Oudejaarsavond bracht ik door omstandigheden home alone with a bottle of poor man’s champagne (Spa rood) door, waardoor de enige kater die ik op 1 januari had een rooie was, genaamd Marx. Een kater die is aan komen lopen en me al een paar jaar gezelschap houdt. Niet dat ik me gebonden voel aan die … Lees verder Leave me dry
Size does matter. Wie verwacht dat hier nu een lofzang komt op groot geschapen muziekevenementen: think again. De laatste jaren laat ik de grote popfestivals zoveel mogelijk links liggen. De Ziggo Dome? Nog nooit geweest en ook geen spijt van. Andere uit de kluiten gewassen arena’s weten me ook zelden of nooit over de streep te trekken en blij toe. ‘Ach, ouwe lul, je trekt … Lees verder All the small things
Jarenlang in ureum gemarineerde pisbakken. Wc-deuren die al eens uit de hengsels zijn gevlogen. Toiletten die door al dan niet getalenteerde graffiti-kunstenaars zijn vol gekalkt of waar lukraak geplakte stickers een verhaal vertellen. Een zaal die gedurende decennia een patina van zweet, verschaald bier, sigaretten- en andere rook heeft gekregen. Entreetickets die een eigen signatuur hadden en als kleine relikwieën op zolder bewaard worden. De … Lees verder Whatever happened to my rock ‘n’ roll?
Menige Randstedeling (en daarbuiten) slaat nog altijd de schrik om het hart wanneer er een tocht naar het zuiden op het programma staat. Limburg??? Da’s wel ver, héél ver… Je moet je een weg zien te banen over karrensporen en treft er een bevolking aan die voor het merendeel dialect spreekt. In het beste geval wordt dat beschouwd als een spraakstoornis, in het slechtste als … Lees verder Wie sjoen os Limburg is
Er zijn soms van die dagen dat je aan jezelf twijfelt. Bij mij zijn dat doorgaans de weekdagen en het weekend. Dat je je afvraagt of je het wel allemaal goed gezien en gehoord hebt. Als voetbal oorlog is en oorlog voetbal – als je sommige analisten over de waanzin in Oekraïne hoort spreken – dan is een concert ook voetbal. Voor een optimale beleving … Lees verder Life ain’t always empty
Festivallen, hoe ging dat ook alweer? Na twee ‘try-outs’ (Absolutely Free Festival in Genk en Mama’s Pride Festival in Geleen) zou afgelopen weekend het driedaagse festival Bruis in Maastricht een lichtpuntje worden in een wederom gitzwarte festivalzomer. Zóu, want door het uitblijven van versoepelingen in het coronabeleid, werd ook Bruis gedwongen te downsizen. Niet de gehoopte en verwachte 3000 bezoekers per dag, maar slechts 750. … Lees verder No more loud music
MuziScene magazine 