Zo heel af en toe, komt er een album voorbij waar je verliefd op wordt. Uiteraard niet de fysieke variant van liefde, maar wel degelijk een klein sprankeltje warmte bij elke nieuwe luisterbeurt. In alle eerlijkheid was ik al groot fan van de Anna B Savage, na een fantastisch festivaloptreden afgelopen jaar. Een optreden waar de artieste met groot gemak en een even grote glimlach … Lees verder Anna B Savage – in|Flux
De nieuwe langspeler van Weyes Blood is de perfecte metgezel voor de gure, donkere novemberavond. Het zal niet gemakkelijk zijn geweest een opvolger te maken het fantastische Titanic Rising uit 2019, maar nieuw album And In The Darkness, Hearts Aglow doet gelukkig niet onder voor zijn voorganger. Met de (corona)jaren zijn de liedjes van Natalie Mering er bepaald niet vrolijker op geworden, maar juist in … Lees verder Weyes Blood – And In The Darkness, Hearts Aglow
Ze zien er toch een beetje bleekjes uit, zo zonder de lichtgevend groene schmink op de gezichten van Bart Hoogvliet, Victor Heijink, Jimmy Onrust en Mink Steekelenburg. Smudged verkocht in een vloek en een zucht V11 uit voor de presentatie van hun eerste ep. En ze maken in een vloek en een zucht een sauna van het bomvolle ruim. Vessel11 wiegt vervaarlijk heen en weer … Lees verder Smudged rocks de boot
Ik heb een haat-liefdeverhouding met dansbare indie en/of punkfunk. Je kunt me er midden in de nacht voor wakker maken, mijn hart gaat sneller kloppen als ik het hoor, ben altijd op zoek naar nieuwe beoefenaars van het genre en koop dan graag alles ervan wat los en vastzit. En eenmaal in de platenkast zet ik het zelden of nooit op. Ik heb een stapel … Lees verder Smudged – Smudged ep
Op Now Is, het achtste studioalbum van Ryan Lee West, beter bekend als Rival Consoles, keert de Britse producer na een abstract uitstapje weer terug naar het warme, welkome vertrouwde. Waar West op voorgaand album Overflow het ongrijpbare net wat te veel opzocht, grijpt hij op zijn nieuwste wapenfeit weer terug op hetgeen waar hij het beste in is: synthesizerklanken die de luisteraar als een … Lees verder Rival Consoles – Now Is
Hoewel er niets gaat boven wakker worden op de festivalcamping in het park aan de Vest op kruipafstand van het festivalterrein en waar je ‘eiers met spek’ als ontbijt kunt krijgen, is het ook niet verkeerd om te ontwaken in een hotel met lopend buffet. Ik ben dit jaar een zeer verwend nest, want het hotel ligt ook op kruipafstand. Door Theo Stepper Foto’s Harrij … Lees verder De Nieuwe Lichting domineert op tweede dag Vestrock
Op het wonderschone self titled debuutalbum van Caroline – uitgebracht op gerenommeerd label Rough Trade – laat deze Londense groep horen een fantastisch eigenzinnige sound te hebben gevonden. Het experimentele collectief verpakt hun meeslepende liedjes in een combinatie van elementen van folk, Mid-Western emo, minimal music en ambient, om vervolgens de uitgesponnen opbouw en periodieke uitbarstingen van post-rock toe te voegen. De band laat horen … Lees verder Caroline – Caroline
Beeld je in dat je in een duinpan staat. Het is winter, waterkoud. De lucht is zwanger van de regen, maar houdt die nog net vast. Het is aardedonker en je wacht op het aanbreken van de dag. Daar komt het… Het nieuwe album van Rotterdams Winterdagen opent met het titelnummer Foarlôn. En als je je ogen dicht houdt en je inbeeldt dat je in … Lees verder Winterdagen – Foarlôn
Vandaag presenteert de Rotterdamse chaosformatie die onderweg een Toad is verloren maar wel twee nieuwe bandleden oppikte, Smudged, een eerste officiële single. Hoewel, officieel, is er eigenlijk überhaupt iets officieels aan dit project dat enkel een excuus is om te doen waar ze zelf zin in hebben? Upside Down/Inside Out is ultra dansbaar maar te kort om ervan in trance te raken. Qua puntigheid, overdaad … Lees verder Een soort van nieuw, Rotterdams en opwinded: Smudged
Voor veel mensen is luisteren naar pianomuziek nog wel een dingetje. Hele generaties zijn opgegroeid met ouders met een platenkast vol romantische pianomuziek. Moeders en vaders geilend op het gebruinde gelaat en lange haren van Jan Vayne. De wachtkamer bij de tandarts… Oké, modern klassiek a la Michael Nyman, Steve Reich en Philip Glass, over die mathematische composities kunnen we nog wel enthousiast worden, er … Lees verder Winterdagen – Phase In EP
MuziScene magazine 