Hoe een plaat klinkt zit vaak vast in een wagonlading aan conventies. Gelukkig verschillen de meningen over hoe de conventies geïnterpreteerd dienen te worden, anders zouden alle platen precies hetzelfde klinken. Stel je voor… Maar vraag het een producer of een muzikant, en ze hebben allemaal zo een kijk op hoe iets zou moeten klinken. Zo af en toe komt er een album langs dat … Lees verder Eerie Wanda – Internal Radio
Kun je aan een nachtmerrie gaan hechten? Cicaden leiden ons de nieuwe droomwereld geschapen door Suuns binnen, en de insecten sluiten The Witness ook af. Het suggereert een eenheid, ook al telt het album van start tot finish acht afzonderlijke nummers. Cicaden, ze kunnen een teringherrie maken. Tegelijk staan ze symbool voor stilte, rust. Je hoort ze als je hoofd voldoende in rust is om … Lees verder Suuns – The Witness
Op het eerste gezicht is Rat-A-Tat-Tat van Dale Crover een vreemd hybride. Daarmee volgt het hetzelfde recept dat Crover (multi-instrumentalist maar vooral drummer bij Melvins, Red Kross, Altamont en – ooit – Nirvana) inzette op zijn vorige album, The Fickle Finger Of Fate. Door: Paul Henning Met een uitgesproken 90-er jaren vibe komen er achtereenvolgens psychedelica (Tougher), softe indie (I’ll Never Say) met lekker fluitend … Lees verder Dale Crover – Rat-A-Tat-Tat
Het is instrumentaal en beweegt zich ergens in het speelveld tussen symfonische rock en indie. El Ten Eleven is een duo uit Los Angeles dat al heel wat jaren aan een stevige catalogus vol knappe platen bouwt en nu op de proppen komt met maar liefst een drie-dubbel-album Tautology. Een uur en drieënveertig minuten niets anders dan opwindende vindingrijke instrumentale rock, die gek genoeg is … Lees verder El Ten Eleven – Tautology
MuziScene magazine 