Het Britse trio The Orielles maakt van die licht psychedelische dreampop. Daarvan wordt misschien wel te veel gemaakt, zeker van het slaapverwekkende type. The Orielles ontstijgen dat niveau met groots gemak en bewijzen dat weer met hun nieuwe album Tableau. Wat deze band onderscheidt van het grauwe gemiddelde is de vindingrijkheid en ruimte voor improvisatie die ze naar dromerige onbekenden leidt, los van conventies en … Lees verder The Orielles – Tableau
Van sommige bands weet je nog precies waar je was toen je voor het eerst een nummer van hem hoorde. Working Men’s Club is zo’n band. De locatie: een zonovergoten terras. Het nummer: Valley’s. Kippenvel! Het klonk bekend, en toch authentiek en fris. Wat een energie, maar ook enigszins ingehouden, alsof er nog van alles kan gebeuren. Precies hoe ik me voelde, tussen twee lockdowns … Lees verder Working Men’s Club – Fear Fear
Verkeert Katy J Pearson in een identiteitscrisis? Je zou het toch haast denken, of is het meer een worsteling met het vinden van haar indentiteit? Enerzijds klinkt door dat zij het niet fijn vindt in de Americana-hoek geschoven te worden. Anderzijds maakt ze deel uit van Broadside Hacks, een groep jonge Engelse muzikanten die folk uit het verdomhoekje haalt. Op de hoes van haar tweede … Lees verder Katy J Pearson – Sound Of The Morning
De uit Manchester afkomstige Britpop band Doves debuteerde in 2000 met het magistrale album Lost Souls en nog geen twee jaar later was er al een opvolger, middels het al even opzienbarende The Last Broadcast. Doves wist de Britse tijdgeest te vatten op een tweetal albums dat even bombastisch als emotioneel geladen was, maar jammer genoeg voornamelijk in het thuisland een publiek wist te vinden. … Lees verder Doves – The Universal Want
MuziScene magazine 