Melle – Memories That I AmAls je luistert naar het nieuwe album van de Nederlandse honger songwriter Melle kun je wel raden wat er bij hem zo’n beetje op de draaitafel ligt. Coldplay en de laatste tijd ook steeds vaker The War On Drugs. En als hij dan zelf iets gaat schrijven komt het af en toe in diezelfde stampende cadans terecht en hoort hij … Lees verder Checklist #26
Hoera voor de zomervakantie! School’s out, so this is your week’s homework, boys and girls… BAu – Indiffentemente DIY garagepunk met een vernissage van noise, dat is Bau, een uit Teramo (Italië) afkomstig kwartet in een notendop. Herinnert u zich Fugazi nog? Zo ja, dan is dit wel een aanradertje hoor. De band vormde zich tijdens de pandemie en vertaalde zijn woede en ergernis naar aanstekelijke … Lees verder Checklist #16
Alex Giannascoli heeft net de soundcheck achter de rug en heeft dorst. Telkens gaat zijn hand met de fles richting zijn mond maar kiest er dan toch voor om het vertellen van zijn verhaal voorrang te geven. Twee diep donkerbruine ogen, een open blik en een vriendelijke bescheiden uitstraling. Hier zit Alex G, populair bij een grote groep jonge muziekliefhebbers die zich later op de … Lees verder Alex G: ‘Ik vind het moeilijk over mijn muzikale ideeën te communiceren’
Schijnt bedriegt. Het album Ultimate Success Today van Protomartyr eindigt met Worm in Heaven. We horen Joe Casey croonen. En dan lijkt het alsof de tijdlijn ononderbroken wordt voortgezet als je Formal Growth In The Desert opzet en Make Way klinkt. Die twee nummers lijken één continuüm te vormen. Niets is minder waar. In werkelijkheid heeft Protomartyr de pandemie maar net overleefd. Niet door de … Lees verder Protomartyr – Formal Growth In The Desert
„Ik ga 20 mei trouwen. De relatie was er al eerder maar is intenser geworden tijdens de pandemie. We spraken elkaar in die tijd lang aan de telefoon. Sindsdien is het alleen maar gegroeid. Dus dat is iets moois dat uit een hele donkere periode is voortgekomen.” Foto leader: Trevor Naud Joe Casey ziet er als een goudhaantje uit. Glimlach om de mond, blos op … Lees verder Protomartyr laat het licht toe
Wekelijks verschijnen er tientallen nieuwe albums. MuziScene tipt welke de moeite waard zijn om te ontdekken. Dit is jouw huiswerk voor komend weekeinde. Tinariwen – AmatssouTinariwen behoeft geen introductie. Amatssou is hun negende album. Woestijnblues in een fantastisch klinkend jasje gegoten, mede dankzij aanvullende productie door Daniel Lanois. Moet je minimaal een keer naar luisteren. (Warp) Water From Your Eyes – Everyone’s CrushedWater From Your … Lees verder Checklist #8
Alex G, in het dagelijks leven luisterend naar de naam Alex Giannascoli, grinnikt als hij wordt herinnerd aan de tour in 2015 waar hij in V11 in Rotterdam voor een hand vol mensen speelde. Zijn band bestaat na al die jaren nog grotendeels uit hetzelfde gezelschap: bassist John Heywood en gitarist Sam Acchione beginnen direct over hottug van het lichtschip, alleen drummer Tom Kelly is … Lees verder Onnavolgbare Alex G verbluft Tolhuistuin
Als een grootheid als John Cale op tachtigjarige leeftijd nog een nieuw album presenteert, dan word je toch nieuwsgierig. Dan denk je aan Johnny Cash die aan het eind van zijn leven toch nog mooi en ontroerend werk maakte, ook al waren het niet enkel originele eigen nummers. Dan hoop je nog eens onderuit getrokken te worden door die buitenaardse stem van Cale. Op het … Lees verder John Cale – Mercy
De Engelsman Richard Dawson is zo’n zeldzame originele denker, eigenzinnig, oorspronkelijk. Noem ‘m gerust de Terry Pratchett van de alternatieve popmuziek: zo’n titel verdient hij met zijn sprookjesachtige albums. Onlaqngs schreven we nog over het prachtig barokke album Henki dat hij maakte met de Finse band Cricle. En met The Ruby Cord reikt hij in zijn stijl naar nog grotere hoogte. Want waarom zou je … Lees verder Richard Dawson – The Ruby Cord
Klaar voor de volgende Britse hipe? Al uitgeluisterd op Wet Leg of Black Country, New Road en toe aan iets anders? Je wordt op je wenken bediend met Sorry, weer een telg uit de Brixton/Windmill-school, weer zo’n Britse band met leden die al sinds hun tienerjaren samen muziek maken. De band rond Asha Lorenz verwent ons met indiepop van de bovenste plank. Met vrolijke en … Lees verder Sorry – Anywhere But Here
MuziScene magazine 