Mijn kijk op de wereld is best beperkt. Vrijwel iedereen die ik ontmoet, heeft iets met muziek te maken. Sommigen staan vooral op het podium, anderen ernaast, maar het zijn op z’n minst mensen die regelmatig naar concerten gaan. Daardoor vergeet je weleens dat niet voor iedereen alles om muziek draait. 

Vorige week kwam er een herenclub op bezoek in Rotown. Er zaten ook vrouwen bij, maar van oudsher was het een herenclub, dus zo noemen ze hun groepje voor ’t gemak nog steeds. Elke donderdag komen ze bij elkaar, meestal in het restaurant van een golfclub, maar ze maken ook graag uitstapjes. Een van hen heeft mij ooit geadviseerd over pensioenen, dus toen er een nieuw uitje moest worden bedacht, ontstond het idee om Rotown te bezoeken. En zo ontmoette ik bijvoorbeeld een stadshistoricus, een vastgoedmagnaat, iemand die B-52’s had gevlogen, een beeldend kunstenaar en een knolselderijboer uit Hoek van Holland.

Ze hebben bij de soundcheck gekeken van de band die ’s avonds zou optreden, ik heb ze verteld over het werk dat we doen en daarna hebben we in het restaurant van Rotown gegeten. Ik moest door naar de Maassilo waar nog een optreden was en daarmee was de avond voor de meeste clubleden voorbij, maar een kleine delegatie wilde graag met me mee.

We namen de auto van de knolselderijboer die groter was dan alle auto’s die ik ooit heb bezeten bij elkaar. Hij vertelde net zo enthousiast over zijn werk als mijn vrienden doen wanneer ze een nieuwe band hebben ontdekt. Hij vertelde ook dat hij nooit naar concerten ging. Ja, één keer per jaar ging hij met wat vrienden in Eindhoven naar Guus Meeuwis. En hij was een liefhebber van schuurfeesten en soms speelde daar dan ook weleens een band.

In die Maassilo keek hij zijn ogen uit. Hij vroeg wat voor muziek de band maakte. Hij luisterde zelf graag naar country en classic rock en hij hoorde daar wel iets van terug, maar het was tegelijkertijd zo anders, dat hij het totaal niet kon plaatsen. Ook was hij onder de indruk van hoe divers het publiek was. Jong, oud, compleet verschillende types… En allemaal zongen ze mee met liedjes die hij nog nooit had gehoord. Hij filmde alles en bleef vol ongeloof om zich heen kijken.

Als je een paar concerten per week ziet, bestaat het gevaar dat je vergeet hoe bijzonder het eigenlijk is. Maar daar is een oplossing voor. Werk je in de muziekindustrie en dreig je wat blasé te worden? Neem dan een knolselderijboer uit Hoek van Holland mee naar een show en je weet weer precies waarom je dit werk doet.

Minke Weeda