M. Lucky is de artiestennaam van Marcia Savelkoul. Je zou haar ook kunnen kennen van de band The Jacks en Bells Of Youth. Zo niet, dan is het debuutalbum van de Amsterdamse een uitstekende reden voor ene nadere kennismaking. Gentlewoman staat namelijk vol met toegankelijke, relaxte popsongs met een goed verhaal, een kop en een staart en naast heerlijke zang, fijnzinnige composities. Het album bevat tien poëtische popsongs, die erop gericht lijken om romantiek terug te brengen in de harde dagelijkse werkelijkheid. In de titel van zowel het album als de openingstrack ligt de wens naar gelijkwaardigheid besloten. Ook de overige nummers verkennen thema’s die verraden dat Savelkoul nadenkt over de jachtigheid van alledag, het vluchtige, prestatiedrang en ongelijkheid die onder meer voorkomt uit het feit dat niet iedereen geprivilegieerd is.  

Hoewel de thema’s er niet om liegen, doet Gentlewoman zijn naam eer aan, want het is niet ‘in your face’ en we worden er niet mee om de oren geslagen, noch wordt een schuldgevoel opgedrongen. Ook zelfspot is M. Lucky niet vreemd. Neem So We Invented A Lord dat begint met: I probably drink too much / I always smoke too much / Enough for the both of us. Maar het zijn niet alleen de teksten die het ‘m doen. Bovendien is Savelkoul gezegend met een prachtige strot. Het is alsof haar stembanden zijn gepolijst met schuurpapier, dat hier en daar een korreltje te veel had. Het resulteert in een stem met zo nu en dan een rauw randje, waarmee toch een extra lading wordt toegevoegd. Dit valt direct op tijdens de openingstrack Gentlewoman en komt nog vele keren langs zonder dat het gaat storen. Sterker nog, wanneer het even wegblijft en de zang clean als pas gepoetst koper klinkt, ga je er bijna naar verlangen.  

En dan is er nog de muziek. De composities zijn rijk en gelaagd met volop ruimte voor de diverse muzikanten. In diverse nummers klinkt prominent een tevreden boppende bas (o.a. Lucky Champagne Apocalypse, Golden Years, No Crumbs In Bed) Hope I Die Before You begint met een riff op piano die doet denken aan Laura Jansen en je kunt je M. Lucky eenvoudig voorstellen als crooner in een bar of restaurant, hoewel het nummer zich ook goed leent voor het theater. Ook op ballad Lucky Angel komt ze over als een crooner en op Walkhoff Women doen de strijkers er nog een schepje bovenop qua romantiek.  

Met Gentlewoman presenteert M. Lucky zich als een veelzijdig popartiest, die onderhoudende nummers ten gehore brengt waarop schier eenvoudig diverse genres worden gemengd. Dat er geen mindere nummers op het album staan maakt het een droomdebuut. M. Lucky is een naam om te onthouden.