Op de voorkant van het album van Roofman zien we de muzikant in een bos. De titel van de plaat gaat gedeeltelijk schuil achter een boom. Daarom zou je deze kunnen lezen als Still The Messias. Wie is die verlosser, naar wie wordt verwezen? In het geval van Roofman zou hij het zomaar zelf kunnen zijn, al denkt hij daar persoonlijk getuige de werkelijke titel … Lees verder Roofman – Still The Mess I Was
Muziek komt en gaat in golven. Vandaar dat het niet raar is dat er eens in de zoveel tijd een revival van bepaalde muziek is. Het Belgische Nona Problemo kan je zien als een voorbeeld van zo’n revival band. En het leuke is, dat hij niet een, maar meerdere golven tegelijk pakt op zijn debuut-ep Nona Problemo! Het label post-punk is eenvoudig te plakken, maar … Lees verder Nona Problemo – Nona Problemo!
Annelotte de Graaf, alias Amber Arcades, had twee albums op haar naam staan toen de coronapandemie uitbrak. Ze werkte net aan nieuwe liedjes, maar haar derde album liet om begrijpelijke redenen op zich wachten. Ruim twee jaar had ze volop tijd om nummers te schrijven. Ze was bovendien net van haar geboortestad Utrecht naar Amsterdam verhuisd en het is onduidelijk welke verandering de meeste invloed … Lees verder Amber Arcades – Barefoot On Diamond Road
Wie Sharon Kovacs een beetje heeft gevolgd, weet dat de eigenzinnige zangeres het liefste doet waar ze zelf zin in heeft. Op haar derde album, Child Of Sin, leeft ze zich helemaal uit. Door independent te worden, houdt ze nu zelf de teugels in handen en bestuurt ze de muzikale koets als een volleerd menner. Van de teksten en de muziek, tot de video’s, kostuums, setdesign, make-up … Lees verder Kovacs – Child Of Sin
M. Lucky is de artiestennaam van Marcia Savelkoul. Je zou haar ook kunnen kennen van de band The Jacks en Bells Of Youth. Zo niet, dan is het debuutalbum van de Amsterdamse een uitstekende reden voor ene nadere kennismaking. Gentlewoman staat namelijk vol met toegankelijke, relaxte popsongs met een goed verhaal, een kop en een staart en naast heerlijke zang, fijnzinnige composities. Het album bevat … Lees verder M. Lucky – Gentlewoman
Zodra ik het schijfje uit het witte kartonnen hoesje neem, word ik direct blij verrast. Het cd’tje is zwart in plaats van zilver en ziet er uit als ouderwets vinyl. Dankzij het openingsnummer The Light beklijft die verrassing, want wat is dit een verbluffend mooi nummer, dat aangenaam binnenkomt en dat ons eenvoudig meevoert naar een staat van delicate geborgenheid. Je zou The Light gerust … Lees verder Charlie Risso – The Light
Wie de voorkant van het album Violent Disco ziet, zou wel eens op het verkeerde been kunnen worden gezet. Daar is een close up te zien van een twee tongende wezens. De een is een jonge vrouw, de ander heeft enorme slagtanden en het is niet eens duidelijk of hij wel menselijk is. Wie al eens van de Belg Jan Verstraeten had gehoord, kon vermoeden dat … Lees verder Jan Verstraeten – Violent Disco
Big Red Machine is de naam waaronder Jason Vernon (Bon Iver) en Aaron Dessner (The National) samen muziek maken. De naam vindt zijn oorsprong op de verzamelaar Dark Was The Night uit 2009 die onderdeel was van de charitatieve Red Hot-reeks in de strijd tegen aids. Het is de naam van een van de liedjes van Dessner en Vernon op die compilatie. Inmiddels verschijnt het … Lees verder Big Red Machine – How Long Do You Think It’s Gonna Last?
De titel van het derde album van de Engelse singer-songwriter Stephen Fretwell is ironisch bedoeld. Het gat tussen zijn voorlaatste album en het zojuist verschenen Busy Guy bedraagt 14 jaar. Reeds na een eerste luisterbeurt vergeef je hem echter de stilte, want het album dat verscheen bij Speedy Wunderground, het label van Fretwells goede vriend Dan Carey, is zo mooi en tijdloos, dat het al gauw is of je het al … Lees verder Stephen Fretwell – Busy Guy
Sofie Winterson (o.a. Souldiers, Mich) draait al ruim een decennium mee in de muziekindustrie en dat zij de kunst van het liedjessmeden verstaat hoeft zij niet meer te bewijzen. Mocht iemand nog twijfelen, dan volstaat haar laatste proeve van bekwaamheid, de ep Mid-Atlantic, dat vier nummers bevat nooit gaan vervelen. Winterson trapt zeer sterk af met Wait Up, dat een enigszins vervreemdend ritme heeft en enigszins kaal begint, maar gaandeweg stevig uit de verf … Lees verder Sofie Winterson – Mid-Atlantic
MuziScene magazine 