Suki Waterhouse zou je voornamelijk kunnen kennen als model en actrice. Toch timmert het Engelse multitalent al sinds 2016 aan de weg als singer songwriter. Dit resulteerde eerder dit jaar in het redelijk ontvangen album I Can’t Let Go, en nu komt ze dus met een vervolg. Nou ja, vervolg… Milk Teeth is eigenlijk een verzamelaar van oude singles, aangevuld met twee nieuwe nummers. Hoe moeten we Milk Teeth noemen? Met zes nummers is het een goed gevulde ep en een magere lp. Mini-album dus? Het is hoe het ook zij, best een lekkere compilatie en de nieuwe nummers zijn veel belovend. 

Milk Teeth klinkt, in tegenstelling tot de titel doet vermoeden, heel volwassen. Opener Neon Signs is een uptempo dreampopnummer met een donkere ondertoon zoals we die ook wel horen bij bijvoorbeeld Lana Del Rey. Het nummer heeft hooks die zorgen dat je aan de speakers gekluisterd blijft. Dat geldt ook voor het derde nummer op de ep, Good Feeling, dat twang combineert met het dodderige pop. Beide nummers zijn nieuw, de overige vier zijn dus eerder uitgebrachte singles. 

Toch is Milk Teeth een prima ep en wat opvalt is hoe goed de nummers bij elkaar passen. Blijkbaar heeft Waterhouse in zes jaar tijd een stijl ontwikkeld, die haar past als een handschoen. Neem Coolest Place In The World, een ballad noir, waarvan je telkens verwacht dat een stroomversnelling wordt ingezet, maar die prettig blijft voortkabbelen en dan toch na tweeëneenhalve minuut plotseling ophoudt. En dat is dan meteen de makke van Milk Teeth: het had wel wat langer mogen duren. 

Voor we het weten zijn we bij het slotnummer, tevens de oudste single, Brutally uit 2016. Wederom een prima ballad, die het verdient om te worden afgestoft om nog een keer te shinen. Uiteindelijk zal het te maken hebben met het verdienmodel van label Sub Pop dat dat de ep Milk Teeth zo kort na het verschijnen van het debuutalbum van Waterhouse uitkomt, maar in dit geval hebben we daar niets op tegen en valt het alleszins te billijken, vooral ook door de toevoeging van de nieuwe nummers, waardoor het niet alleen een terugblik is, maar dus ook wel degelijk iets toevoegt.