Gisteren was ik op een congres voor podia en festivals. Iemand vertelde over hoe Little Nas X in een virtuele wereld had opgetreden. Er waren 33 miljoen echte fans een online podium binnengestapt om erbij te kunnen zijn. Kort door de bocht samengevat was dat dus de toekomst, volgens de spreker. Aantallen liegen namelijk niet. De nieuwe generaties zouden zich steeds vaker in die wereld gaan ophouden en als wij als podia en festivals niet snel onze eerste virtual reality-stappen zouden gaan zetten, liepen we achter de feiten aan.

In een andere zaal vertelde iemand in een bijzinnetje over een bejaardentehuis in België waar de bewoners werden vermaakt door ze met een vr-bril dingen te laten beleven. Toen klonken de woorden van de eerste spreker ineens een stuk logischer voor mij.

Ik heb nooit de ambitie gehad om heel oud te worden en ik wist nooit zo goed wat ik in een bejaardentehuis zou moeten doen, maar als ik daar straks de hele dag kan gaan zitten met een bril op mijn hoofd om al mijn lievelingsconcerten nog een keer mee te maken, teken ik daar direct voor. Hopelijk heb ik er zelfs nog steeds lol in om op die manier nieuwe bands te ontdekken. Als je fysiek niet meer in staat bent om naar een concert te gaan, is dit toch een prima oplossing.

Maar als je wél naar een concertzaal kunt, dan heb je volgens mij weinig in een virtuele wereld te zoeken. Ja, ik snap heus wel dat het fijn is dat je op die manier artiesten kunt zien die nooit bij jou in de buurt optreden, maar je leven begint toch in de echte wereld. Echte mensen ontmoeten, die je echt kunt aanraken. Of gaat Generatie Alpha ook alleen maar virtuele verkering krijgen?

De wereld verandert en dat is prima. Dat we als podia en festivals mee moeten bewegen met de tijd, lijkt me ook logisch. Maar laten we beginnen met dingen te bedenken voor de doelgroep die er echt iets aan heeft: de bedlegerige bejaarden. Die kunnen direct baat hebben bij onze eerste virtuele pogingen. De generatie die nu nog op de peuterspeelzaal rondrent, bedenkt straks zelf heus wel iets.

Minke Weeda