Net als op het debuut van de uit Los Angeles afkomstige Marina Allen, Candlepower uit 2021, verraadt opvolger Centrifics haar liefde voor singer-songwriters uit de jaren zeventig. Zowel liefhebber van Karen Carpenter als Carole King zullen dit album dat tien kleine songs bevat omarmen.
Hoewel Centrifics dus in het verlengde ligt van Candlepower, pakt Allen duidelijk door, want Centrifics is zonder meer een avontuurlijker. Zelf zegt ze daarover dat ze het album heeft geschreven om haarzelf toestemming te geven zich niet langer te verstoppen. Het schrijfproces werkte als een ladder om zichzelf over hindernissen en muren die worden gevormd door tegenslagen en lijden heen te helpen. Zo bezien werd haar verbeelding een hulpmiddel waar zij zich aan kon vastklampen in plaats van een plek om naar uit te wijken.
Centrifics opent sterk met Celadon, dat in eerste instantie een folkachtige singer-songwriter song lijkt, maar al gauw schemert er iets van jazz door in het aangename pianonummer met heerlijke baspartijen. Het is die mix, van folk en jazz, die op het hele album is te horen, die het album boven de middelmaat uit tilt. Single Superreality is weliswaar stevig geworteld in pop, maar vooral in de tweede helft, wanneer de blazers en strijkers hun intrede doen, wordt goed duidelijk hoe gelaagd een song van Allen kan klinken. Het wordt gevolgd door het uiterst jazzy New Song Rising, dat het midden houdt tussen een slaapliedje en een meditatief moment om even tot zichzelf te komen.
Op My Stranger horen we in eerste instantie naast Allen’s warme stem vooral akoestische gitaar, maar later doen drum en bas ook een niet onbelangrijke duit in het zakje. De ballad gaat vooraf aan Foul Weather Jacket Drawing, met geweldige trompetklanken die dansen over een ingenieus geweven muzikaal web. Daarmee is het nummer een van de hoogtepunten van de plaat, die wordt afgesloten met Gardiner’s Island en waarin de vraag “What am I looking at?” centraal staat.
Dat is natuurlijk altijd een goede vraag en zeker in een tijd van transformatie, zoals die waarin wij nu leven, kan het geen kwaad om hierbij stil te staan. Voor iedereen die de ene werkelijkheid al dan niet gedwongen wil verruilen voor een andere, is Centrifics van Marina Allen daarom een warm aanbevolen baken in woelige tijden.