Is het een compilatie of een best-off? Je zou het je kunnen afvragen na het beluisteren van het album De Nieuwe Lichting, dat afgelopen weekend zijn digitale vuurdoop kreeg. Dat wil zeggen, als collectief, want diverse nummers waren de afgelopen tijd al uitgebracht als single. Vandaar de vraag aan het begin van deze recensie, want niet alleen de singles liggen lekker in het gehoor, maar ook de nieuwe nummers. De verzamelaar lijkt wel een soundtrack van je favoriete film, al is het in dit geval de soundtrack van een stad, of misschien specifieker, van een muzikantenscene in een stad anno 2022.  

De stad is natuurlijk Rotterdam en de artiesten zijn geselecteerd omdat ze in 010 al uitgespeeld zijn, terwijl ze stuk voor stuk, maar zeker ook met elkaar, in de rest van het land met gemak nog zat zalen en festivals kunnen platspelen. Initiatiefnemer Immanuel Spoor van Stichting De Nieuwe Lichting bedacht tijdens een zoveelste lockdown een plan om deze parels van de Rotterdamse muziekscene te helpen. Hij organiseerde een schrijverskamp met zeven acts, die zoveel mogelijke werden aangemoedigd om samen te werken. 

Het resultaat is een eclectische mix van rap, zang, elektronische (dans-)muziek, indie, punk en pop.  Ook al ben ik zelf geen overdreven fan van rap, de nummers op De Nieuwe Lichting zijn dermate kruisbestuift, dat het wat weg heeft van Rappers Delight, een compilatie rap-album uit 1987, dat ik destijds toch aardig heb grijsgedraaid. De Nieuwe Lichting heeft namelijk eenzelfde soort vibe, en een gezonde mix van aanstekelijke – gezien de vaak grappige, soms melige teksten misschien zelf aansprekelijke – nummers. 

Neem het nummer Eng Eng Neef, dat mede door de loops van Maask behoorlijk heftig klinkt, maar het goed doet na het schijnbaar onschuldig klinkende, maar toch ondeugende Big Dick Energy van KUZKO en SOBU. Station 1 is een gerse collab van Het Gezelschap, Bart Hoogvliet (Smudged) en Huy Le (Socks;Sportsocks) met zowel een verwijzing naar Ol’ Dirty Bastard (Shimmy Shimmy Ya) als een nummer van LE MOTAT: “De intercity Naar de Klote vertrekt van spoor 1”. 

Naar de Klote is overigens niet te horen op De Nieuwe Lichting, maar het project van Tato Wesselo (zoon van Theo van Rembo & Rembo en frontman van Hausmagger) opent het album wel met De Mat, een samenwerking met Het Gezelschap en KUZKO. Dat het niet alleen rap is wat de klok slaat bewijst Clean The House van Socks;Sportsocks, dat behoorlijk doorsnee indie is, ware het niet dat het is verrijkt met beats van Beau Zwart, die overigens op meerdere nummers (Dream Again en Alles Op Z’n Tijd) een stevige vinger in de pap heeft en zorgt voor rustpuntjes op het album, dat door Smudged van de nodige punkpeper wordt voorzien in nummers als Ewan McGregor (met Het Gezelschap), Rather Be Sick (met Jordy Dijkshoorn) en Modern World (met Socks;Sportsocks). 

Al eerder bestempelde ik dit album als soundtrack van Rotterdam. Zo zitten er in Solo verwijzigingen naar Now & Wow en de Maassilo, maar uiteraard zijn de makers in wisselende samenstelling door heel Nederland te zien. Aankomend weekend bijvoorbeeld, reizen meerdere leden af naar het Zeeuws-Vlaamse Hulst voor hun bijdragen aan Vestrock op zaterdag 4 juni a.s. Met tijd tussen de verschillende acts is het niet ondenkbaar dat de acts elkaar aanvullen, zodra degene die moet optreden een nummer van het album De Nieuwe Lichting wil spelen.  

Voor wie Hulst te ver weg vindt, is er op 15juli een kans om de acts die De Nieuwe Lichting maakten te zien shinen naast Kabouter Buttplug op het hoofdpodium van het gratis showcase festival Eendracht Festival. En voor wie er geen genoeg van kan krijgen is er op 1 oktober de releaseparty van het vinyl in Worm. Dat wordt waarschijnlijk een lange show in plaats van zeven losse optredens: een goede reden om die datum dus sowieso even te noteren.