Ik dacht dat ik niet zo gevoelig was voor het cancel culture-fenomeen. Er zijn natuurlijk uitzondering, maar het lijkt alsof er nu vooral excuses moeten worden aangeboden voor dingen die ik hooguit wat onhandig verwoord vind. Een Rotterdams radiostation moest bijvoorbeeld pas door het stof, omdat ze op Instagram de aankondiging van een festival inleidden met de mededeling dat er ondanks de oorlog ook nog wat vrolijk nieuws was. Oké, heel fraai is het niet om een oorlog op die manier in een promotietekst te gebruiken, maar de schuimbekkende reacties onder het bericht snapte ik niet zo goed. Je kunt ook gewoon je schouders ophalen en het bericht wegklikken.  

Het Maastrichtse universiteitsblad werd bedreigd, omdat zij schreven dat er gratis tampons aan vrouwen werden verstrekt. Een zware belediging, want het ging niet om vrouwen, maar om mensen-die-menstrueren. Ik snap heel goed dat de verdeling man/vrouw te beperkt is en dat er ruimte moet zijn voor iedereen die niet binnen de lijntjes van die twee hokjes past, maar om daar nu mensen voor te gaan bedreigen… 

Maar kennelijk is er bij mij toch ook een grens. Een bevriende dj raakt haar vaste avond kwijt doordat de programmeur van de zaal iets nieuws wil proberen. Ze heeft daar jaren met veel succes gedraaid, maar de programmeur vindt het tijd voor een ander concept. Ik ga er tenminste vanuit dat hij dat bedoelde, alleen kwam het eruit als: ‘Jij bent echt te oud om te draaien, jij bent toch al zo’n beetje in de overgang?’ 

En toen werd ik ineens wat bloeddorstig. In eerste instantie wist ik niet precies waarom, ik heb zo vaak idiote opmerkingen gehoord zonder dat dat me iets deed. Waarom werd ik hier dan ineens wel boos om? Had ik last van selectieve wokeness? Dat is heel goed mogelijk, maar dit gaat verder dan een misplaatste grap. Het zijn niet alleen woorden: iemand raakt werk kwijt op basis van leeftijdsdiscriminatie. En die oetlul verbloemde het niet eens, hij verpakte het in een sneue belediging aan het adres van vrou… ik bedoel: aan het adres van mensen-die-op-een-gegeven-moment-niet-meer-menstrueren. Geheel tegen mijn natuur in wilde ik dat deze programmeur zonder pardon door de cancel culture-mangel werd gehaald. 

Maar is dat zinvol? Misschien wordt de programmeur vervangen door iemand die wat verder kijkt dan zijn gender-neus lang is. Dat zou mooi zijn. Maar de kans is net zo groot dat er een rel komt waar mensen alleen maar van leren om dingen voorzichtiger te verwoorden, zonder dat er daadwerkelijk iets verandert. Daar heeft mijn dj-vriendin niks aan. Wat wijsheid is, weet ik dus even niet. Voorlopig is het enige dat ik kan doen haar beloven dat ze in Rotown mag blijven draaien zolang zij daar zin in heeft. Als het publiek maar danst. Al komt ze over 30 jaar met een rollator binnen, een goeie dj blijft een goeie dj.

Minke Weeda