Lars Kroon zou je van diverse bands kunnen kennen. Hij speelde als bassist in Go Back To The Zoo en was zanger/bassist in St. Tropez. Vorig jaar bracht hij een solo-project voort als Lars And The Magic Mountain. Maar goed, hoe solo is solo wanneer je wordt bijgestaan door een vijftienkoppig orkest bestaande uit blazers, strijkers en een gospelkoor? Dat moet Kroon ook hebben bedacht, dus ging hij dit jaar terug naar de basis en zo ontstond Toverberg. 

Happy Life is een album van zestien nummers. Deze zijn alle dermate kort dat het toch geen lange plaat is geworden. Puntige indierock wordt afgewisseld met hier en daar een country-achtig geluid en prettig in het gehoor liggende poprock.   Het album opent met de titelsong, een van de langere nummers, die dan ook meteen uit twee delen bestaat. Kroon begeleid zichzelf met zacht gitaarspel, terwijl hij enigszins ijl zingt gedurende de eerste minuut. Vervolgens valt er een boppende bas in en horen we slide gitaar, terwijl de tekst wordt herhaald, maar dan een stuk voller. De kazoo die het refrein humt, geeft het nummer een grappig DIY-gevoel. 

Don’t Destroy me is beatlesque en trekt het album vlot, waarna wordt doorgepakt met Afterparty, dat flirt met americana en country, terwijl Time Flies klinkt als aanstekelijke poprock en/of tijdloze indiepop en Steer Clear is garagerock à la St. Tropez. Op sommige nummers klinkt Kroon enigszins als Lou Reed, bijvoorbeeld op As Far As You Will Go en Graveyard.  Op de ronduit catchy nummers Someone To Blame, dat ook als single is uitgebracht, en Shipwreck gaat zelf een vergelijking met The Velvet Underground, waar Reed ook een behoorlijk stempel op drukte, niet mank. 

Happy Life is een prettig gevarieerd album van een muzikale kameleon. Toverberg is de zoveelste incarnatie van Kroon en dat blijft leuk. Daarom kijken we stiekem al uit naar het volgende project, al is gewoon een tweede album van Toverberg ook zeer welkom.