Lange tijd hadden we niet helemaal helder wat het vertrek van Engeland uit de Europese Unie precies voor ons zou betekenen. We hebben logischerwijs nog geen Engelse artiesten op bezoek gehad en je kunt alle regels wel uitpluizen, in de praktijk blijken dingen toch vaak net anders uit te pakken dan op papier. Nu Left of the Dial steeds dichterbij komt, wordt langzaam duidelijk dat we een hoop extra werk gaan hebben aan de Brexit.

Dat artiesten al hun spullen moeten inklaren, wisten we al en we hadden er ook rekening mee gehouden dat de post ‘inhuur’ daardoor enorm omhoog zou kunnen gaan. Voorheen gooiden bands hun busje vol met apparatuur en instrumenten en reden die de boot op. Dat gaat niet meer zo makkelijk en dus moet onze productieafdeling nu ook voor gitaren en zo gaan zorgen. Prima, dat kunnen we.

Ook mogen bands hun merchandise niet zomaar meer mee de grens over nemen. Geen probleem, ook daar hebben we een oplossing voor bedacht: we hebben een T-shirtpers staan, dus bands kunnen ons hun ontwerp sturen, wij zorgen dat die op speciale transfers worden gedrukt en tijdens het festival kunnen we voor elke bezoeker ter plekke shirts in alle kleuren van de regenboog bedrukken met die ontwerpen. Helaas hebben we nog geen oplossing voor vinyl of cd’s, maar het is in elk geval iets. Het betekent wat extra werk voor ons, maar we weten hoe belangrijk de verkoop van merchandise is, zowel voor de bands als voor het publiek, dus dat hebben we er graag voor over.

Maar waar we nu voornamelijk onze handen vol aan hebben, is naar mijn idee weinig logisch. Op dit moment geldt er een quarantaineplicht van 10 dagen voor reizigers vanuit de UK. Die geldt niet voor Aruba, om maar even een dwarsstraat te noemen, terwijl er daar dubbel zo veel besmettingen waren de afgelopen week. Het gaat niet om veiligheid; als Engeland nog steeds bij Europa had gehoord, was die quarantaineplicht er helemaal niet geweest. Wat de cijfers daar ook waren.

We doen er alles aan om zo goed mogelijk voor bands te zorgen, maar elke Engelse band 10 dagen vóór het festival al naar Nederland halen, ze afgezonderd van de wereld te verzorgen en hen daar ook nog financieel voor compenseren, dat gaat niet.

Gelukkig is er een oplossing: je kunt een inreisverklaring aanvragen waarmee de quarantaineplicht voor een artiest komt te vervallen. Dat zijn we nu dus aan het doen. We hebben nogal wat Engelse bands op het programma staan, dus we moeten ruim 300 keer een uitgebreid formulier invullen om iedereen het land in te krijgen.

Ik hoop van harte dat er iemand in Engeland heel veel voordeel gaat hebben van die Brexit, maar mij is het nog steeds niet helemaal helder waarom dit een goed idee was.

Minke Weeda