IIUII is een retrospective van tien jaar Fink. Het album bevat muziek die ontstond tussen 2006 en 2016. Dat het nu pas uitkomt is kenmerkend voor Fink, die altijd gaat voor kwaliteit. Het kan er ook mee te maken hebben dat hij tussen 2016 en 2019 intensief aan het toeren was. In die periode verschenen er overigens gewoon diverse albums, zoals Fink’s Sunday Night Blues Club, Vol. 1 en Resurgam in 2017 en drie verschillende versies, waaronder een akoestische, van Bloom Innocent.  

IIUII is dus geen best-of album, maar het werpt een mooie blik op the early years, de jaren dat Fink de overstap maakte van professionele dj naar singer-songwriter. Voor fans van Fink is het daarmee een feest van herkenning en voor wie Fink nog niet kent is het een leuke introductie. Dat het album niet chronologisch is, maakt het des te interessant. Zo vinden we de oudste nummers – uit 2006 – pas na vier nummers, Pills In My Pocket en vlak voor het einde, Biscuits. 

Fink neemt ons mee door de tijd alsof we een akoestisch live-optreden volgen. En dat is niet geheel toevallig, want hij deed de inspiratie voor dit album op tijdens een akoestische toer in 2019. De versies op dit album zijn dan ook geen oude, al dan niet geremasterde, opnames, maar zorgvuldig opnieuw opgenomen. Oldies Pills In My Pocket en Biscuits schitteren dus dankzij nieuwe details en ook oudere nummers als Berlin Sunrise (2011) en Shakespeare (2014) lijken opnieuw uitgevonden en waar nodig verbetert. 

IIUII, dat overigens staat voor IT ISN’T UNTIL IT IS, is een akoestisch album, waarop we de singer-songwriter volgen naar de dagen dat hij op zijn slaapkamer aan nummers zat te pielen, naar de tijden van hits en het spelen op grote festivalpodia en de weg terug naar kleine, intieme optredens. Het is aan de ene kant niets nieuws onder de zon, maar aan de andere kant een heerlijke playlist voor diverse momenten van de dag.