Door de verplichte sluiting van de afgelopen tijd is het verloop onder horecapersoneel groot en ook bij Rotown staat er nu een bijna compleet nieuw team achter de bar. Er werken zelfs nog maar een paar mensen die uit eerste hand weten hoe het is om in een uitpuilend Rotown bier te tappen terwijl er een band staat te spelen.

Een cappuccino met een perfecte schuimlaag maken, of een hamburger op de juiste rekening in het kassasysteem aanslaan, dat leren de nieuwelingen zonder problemen, maar er schoot me van de week ineens iets te binnen dat ze waarschijnlijk nog niet weten.

Een paar jaar geleden kwamen de 7 Layers Sessions naar Rotown; een avond waarop Dotan nieuw singer-songwritertalent presenteerde. Hij had drie artiesten uitgekozen die elk een set van ongeveer een half uur zouden spelen. Tijdens die sets mocht de bar niet worden gebruikt, want Dotan wilde dat het publiek alle aandacht had voor de muziek. Zeker voor onervaren artiesten kan het enorm afleiden als in een doodstille zaal het koffiezetapparaat ineens begint te sissen, dus we hadden alle begrip voor het verzoek. Voor het barpersoneel betekende het alleen wel dat ze in de pauzes als gekken alle bestellingen moesten afwerken om 250 man van drank te voorzien.

Bij de eerste pauze gingen het goed. Een barman deed het zaallicht aan, er werd in een noodtempo bier getapt, het zaallicht werd weer uitgedaan en de tweede artiest betrad het podium. Bij de volgende pauze herhaalde dit ritueel zich, alleen nu ging het mis.

Weer werd iedereen zo snel mogelijk geholpen bij de bar, maar het was dit keer zo mogelijk nog drukker dan tijdens de eerste pauze. De laatste bestelling werd opgenomen toen de volgende artiest het podium opliep. Een van de barmensen spoelde een glas om en draaide zich in één beweging om naar het lichtpaneel om het zaallicht te dempen. Iedereen keek naar het podium en het optreden begon. De singer-songwriter was amper een minuut bezig toen alle lichten hevig begonnen te knipperen. Dotan keek verbaasd naar de lichtman, maar die hief zijn handen op, omdat hij geen idee had wat er gebeurde. Bij het tweede refrein ging ook de stroboscoop aan en het leek nu eerder alsof er een houseparty gaande was dan een breekbaar semi-akoestisch concert. Dat ging een tijdje zo door terwijl iedereen paniekerig naar elkaar keek. Net toen we begonnen te vrezen dat iemand in het publiek een epileptische aanval zou krijgen, stopte de heftige lichtshow even abrupt als ‘ie was begonnen.

Het heeft even geduurd voor we snapten wat er was gebeurd. Het zaallicht wordt bediend met een computer waar ook de lichten voor de dansavond op aangesloten zijn. De podiumlichten worden vanaf de zijkant van het podium door de lichtman geregeld, maar omdat die tijdens dansavonden niet aanwezig is, zijn de overige lichten te bedienen vanachter de bar.

Met een touchscreen.

En als je daar met natte handen aanzit, dan kunnen er druppels over het scherm rollen en worden alle discolampen én de stroboscoop aangezet. Het kan wellicht geen kwaad om het nieuwe barpersoneel daar nog even op te wijzen voor er weer concerten in Rotown zijn.

Minke Weeda