Recentelijk werden de subsidiekaarten weer eens geschud en dat is toch altijd een wonderbaarlijk moment. Rotown en Left of the Dial zijn er beslist niet slecht van afgekomen, dus heel veel reden tot klagen hebben we niet. Niet heel veel, maar wel een beetje natuurlijk. De commissie die de plannen beoordeelt, vindt namelijk dat wij minder geld moeten krijgen dan we hebben aangevraagd. Dat kan … Lees verder Elton John of een rijke vader
Gemeentewerken moet eraan te pas komen om op plaatsen de putten leeg te zuigen. Kinderen maken plezier in de grote plassen die na buien telkens weer ontstaan. Het grasveld in het Zuiderpark is zelfs ín de tent van de New Garden Stage vervaarlijk verzadigd. Lang blijft het angstvallig leeg op het veld; geen rijen voor de biertenten, mensen drommen samen aan met tentdoek overdekte picknicktafels. … Lees verder Verregend Metropolis neemt revanche
Bij een bijeenkomst in een andere stad over het falende popklimaat aldaar kon je er op wachten. Een deskundig panellid trekt van leer: ‘Rotterdam moet zich schamen dat er nog geen poppodium is’. Het is een geluid uit de echoput. Het beeld dat Rotterdam armoede lijdt omdat er geen podium meer is dat zich onder één merknaam kan meten met Paradiso of Melkweg, blijft zich … Lees verder Rotterdam láát van zich horen
In mijn tijdlijn verschijnen de afgelopen dagen aan de lopende band enthousiaste post van jaren terug. Allemaal vanaf de MOMO-festivalvloer in Rotterdam. Dwepen met Kae Tempest bijvoorbeeld, of met die Spaanse indie-kids van Mourn, de veteranen van Go! Team, de verbluffende pracht van Villagers, The Notwist, ongenaakbaar Protomartyr of de punkfunk van Formation. En het filmpje van Idles die het festival afsluit in Rotown blijk … Lees verder Waar blijft mijn MOMOsiasme?
Lily Fontaine giechelt. Kinderen waren ze nog, vertelt zij, de laatste keer dat ze hier in Rotterdam waren, drie jaar geleden al weer, tijdens Left of the Dial. ‘The best festival in the world‘. Welgeteld vijf liedjes hadden ze toen. ‘Nu zeven’, roept iemand uit het publiek, en weer giechelt de innemende frontvrouw van English Teacher: ‘nee joh, nu hebben we er acht’, grapt ze. … Lees verder Grootse persoonlijkheden kleuren concert English Teacher en Sprints
We hebben de prijzenregen tijdens Eurosonic/Noorderslag weer gehad. Ik ben de tel een beetje kwijt, maar het zou goed kunnen dat er al gauw een stuk of 50 awards werden uitgereikt. Aan festivals, podia, artiesten, allerlei soorten muziekindustriemedewerkers en natuurlijk ook aan organisaties die uitblinken in duurzaamheid of diversiteit. Het waren er zoveel dat het nog best knap was om iets te doen met muziek … Lees verder Het hoogst haalbare
„Ik wil hier komen wonen.” De frontman van The 113 vertelt in Salsability ronduit dat hij blij is weg te zijn uit het Verenigd Koninkrijk. Het is voor de band uit Leeds de eerste keer dat ze in Europa spelen. Daags erna als hij in Rotown staat te kijken hoe zijn collega’s Chalk gehakt maken van de volle zaal, herhaalt hij het nog maar eens … Lees verder LotD 2023: Goud zoeken in de regen
Ik maak me zorgen. Door de constante stroom aan nieuwbouwprojecten in Rotterdam, verdwijnt er ruimte voor popcultuur. Voor een gemeente die zo hamert op talentontwikkeling is dat toch best raar. Als er geen kleine clubs en podia zijn, waar moeten dj’s en muzikanten dan hun vak leren? Uit onderzoek blijkt steeds weer dat het kleinschalige culturele aanbod een van de belangrijkste redenen is voor mensen … Lees verder Zorgen om plekken als Roodkapje, Poing, of Weelde
Waarschuwing: in dit verslag wordt veel gehugd. Er gebeurde dan ook iets bijzonders vrijdag 19 mei in Rotterdam. Een Rotterdamse alternatieve act verkoopt de Maassilo uit: pakweg 800 man. Een mijlpaal in de Rotterdamse popgeschiedenis, mag je het gerust noemen. Zeker als je in beschouwing neemt dat diezelfde band zo’n jaar geleden nog in V11 speelde, ook uitverkocht, maar dan voor pakweg 80 man. Na … Lees verder Tramhaus Triomfeert
Hun wilde haren zijn ze nog niet helemaal kwijt hoor. Laten we het erop houden dat Iguana Death Cult weer een stuk meer volwassen voor de dag komt op hun nieuwe album Echo Palace. De Rotterdammers rond Jeroen Reek verwerken hun ervaringen van de laatste turbulente jaren in muziek (en teksten) die veelkleuriger is dan de garagerock waar we ze mee hebben leren kennen. Bovenop … Lees verder Iguana Death Cult – Echo Palace
MuziScene magazine 