Een lichte writer’s block, gecombineerd met druk-druk-druk, weerhield me er twee weken van een stukkie te tikken. Daar kwam nog de toestand in den lande bovenop, die me niet bepaald vrolijk stemt. Ik passeerde enkele keren een viaduct over de A2, waar telkens een mix van protesterende boeren en chronisch ontevredenen hun ongenoegen uitte, hetgeen voor behoorlijk wat jeuk aan mijn middelvinger zorgde. Er was … Lees verder Oh Nederland
Altijd een bron van vermaak: ‘bands you love to hate‘. Nou moet je het woord ‘haten’ niet ijdel gebruiken, het is tenslotte ‘maar’ muziek. Het afzeiken van bands is meer een gezelschapsspel voor muziekliefhebbers cq snobs die daarmee hun eigen exquise smaak nog eens kunnen etaleren. Bovendien: het is zóóó goedkoop en gemakkelijk om een band af te fakkelen. Vandaar dat ik me er af … Lees verder Spasticus bombasticus
De jongens van Muse zijn of moe, chagrijnig en verlegen of gewoon erg arrogant. In de nightliner die geparkeerd staat naast het Nederlands Congresgebouw zitten drie bleke Engelse gastjes. Hun debuutplaat is net uit en ze staan vanavond in het voorprogramma van de Amerikaanse band Live. Als we de bus binnen gaan kijken ze nauwelijks op. Ze hebben niet veel zin in ons. Ik krijg nog net een slap … Lees verder Muse, Den Haag, 2 december 1999
MuziScene magazine 