Het eerste dat opvalt aan het derde album van Nagasaki Swim, de band rond de zevenentwintigjarige Rotterdamse singer-songwriter Jasper Boogaard, is dat de sound steviger is. Steviger, zonder dat het de breekbaarheid die zijn eerdere werk zijn kracht gaf verstoort. Ja, Nagasaki Swim, is wederom gegroeid. We stelden die groei eerder vast, toen we zijn tweede album Everything Grows (2023) vergeleken met debuut-lp The Mirror (2021) en voelt ergens wel geruststellend dat de rek er niet uit is.  

Sterker nog, wie The View From Up There beluistert, kan niet anders dan beamen dat er nog volop ruimte is. Ja, het klinkt allemaal iets meer rock, maar we moeten ook niet overdrijven. Dat idee wordt vooral ingegeven door albumopener The Next Moment, maar luister maar eens naar de prachtige, bijna neoklassieke instrumentale titelsong, die in het begin wel wat weg heeft van een soundscape, en je hoort eerder een ingetogener dan uitgesprokener Nagasaki Swim. Het wordt gevolgd door het eveneens heerlijke Saving Up, dat duidelijk is geankerd in de indie-folksound, waarom Nagasaki Swim bij fans zo geliefd is.  

Sowieso is het zeker niet alleen rock wat de klok slaat, al zou je dat op het aan The war On Drugs doen denkende Tokyo, 7AM inclusief saxofoonspel door Mart Boumans (Personal Trainer) wel degelijk denken. Two Years Gone en Happy New Year zijn hooguit een weinig steviger dan de indie-folk waar we Nagasaki Swim mee vereenzelvigen. Toch lijkt er meer geëxperimenteerd met klanken: op Picture, dat een prettige West Coast-sfeer ademt, komt dit wellicht het best tot zijn recht. Het nummer duurt bijna zeven minuten en herbergt veel om te ontdekken. Luister bijvoorbeeld maar hoe halverwege het nummer op verrassende wijze autotune wordt gebruikt, zodat zang en saxofoon bijna uitwisselbaar lijken.  

Naast Boumans zijn er meer nieuwe namen die Boogaard en vaste waarde en multi-instumentalist Kat Kalkman (Library Card) op dit album bijstaan. Bassist Juliette van Baalen (Sarah Julia) en drummer Paul Dijkman (Coaster) zijn nieuwe bandleden en lapsteelspeler Jelle Crooijmans (Moon Moon Moon, Cavalo Nero) tilt met een solo slotnummer Big Brave World naar een nóg hoger niveau. 

Dat Nagasaki Swim blijft groeien, is door The View From Up Here onomstotelijk bewezen. Met hulp van producer Mark Watter (o.a. Alex G) leveren Boogaard en consorten hun beste album tot nu toe, durf ik met droge ogen te beweren. En dat wil wat zeggen, want Everything Grows draait in de weekenden nog steeds overuren op mijn draaitafel, maar krijgt er met The View From Up There dus een geduchte concurrent bij.