In navolging van The Beatles (White Album) en Metallica (The Black Album) komt het Utrechtse powertrio Wortel met The Orange Album. Niet dat het zo heet, want de band koos voor een titelloos debuut, maar zo ziet het er wel uit. Hoe toepasselijk met zo’n bandnaam, logisch ook. Waar voorheen de aardvrucht als vorm centraal stond in zijn artwork, is het nu dus de kleur waarmee de band zijn ware gezicht wil tonen. Oranje is namelijk een mooie metafoor voor zijn debuut. Bij een oranje licht vraag je je immers af, geef ik gas of stop ik? Die keus lijkt voor Wortel niet zo moeilijk, getuige dit aanstekelijke debuut. 

Het mag duidelijk zijn dat het drietal voor gas op de plank kiest, al heeft de band zijn zelf opgelegde deadline van najaar 2024 niet gehaald. Samen met de Utrechtse producer Bram Capel (o.a. Bongloard, Tom Greendale) nam Wortel tien compacte en krachtige nummers op, waarin herkenbare Wortelelementen terugkomen. Fans van het eerste uur kunnen dus gerust zijn. Zanger/gitarist Sander Zwart, drummer Lazlo de Vries en bassist Jelmer Silvis zetten een herkenbaar geluid neer en luiden zo het voorjaar van 2025 stevig in. 

De mix van rock en postpunk is stevig maar dansbaar en hoewel de albumopener Safe Place heet, kunnen we ons voorstellen dat dit niet de pit betreft die bij live-optredens onvermijdelijk en fel is. Het wordt gevolgd door het eveneens uptempo My Old Friend, dat de eerste single was die uitkwam. Het gaat over de sleur van het leven en het doorbreken van gewoontes. De veel terugkerende zin “I’m running in circles” is veelzeggend en dekt de lading overtuigend. Maar stilstaan is geen optie, zo blijkt uit het daaropvolgende springerige punkpop nummer OG waarmee de band onvermoeibaar doordendert.  

En ook verderop trekt de band flink van leer. Luister maar eens naar de intro van Deaf Ears. En het mooiste: aan het gepluk aan de dikke bassnaren komt geen einde. Dit nummer is een echte floorfiller die wat mij betreft dan ook terecht als meest recente single is uitgekomen. Het wordt gevolgd door Horrible, waar echter niets vreselijks aan is te ontdekken. Sterker nog, het onderstreept de veelzijdigheid van dit rockende trio in het algemeen en van dit album in het bijzonder, dat met War On Life, in tegenstelling tot wat de titel doet geloven, positief wordt afgesloten, want het is een heerlijke stuiterbal, waarmee je alle kanten op kunt. 

Na twee veelbelovende ep’s, They Said It Would Be Fun (2022) en No Nippin’ (2023) geeft Wortel met zijn titelloze debuutalbum een succesvol vervolg aan zijn carrière, die in 2018 begon op Stukafest in Utrecht. Wortel bewijst dat rock ‘n roll springlevend is, dat hard rocken dansbaarheid niet in de weg hoeft te staan en voldoet daarom ruimschoots aan de verwachting die met de ep’s is gewekt.