Eens in de zoveel tijd komt er een album voorbij dat kan worden beschouwd als kunstwerk. Dat zet je niet gewoon even op, maar daar ga je echt voor zitten. Het zesde album van St. Vincent is er zo een. Tijdens de eerste luisterbeurt betrap ik mezelf erop dat ik onwillekeurig op het puntje van mijn stoel zit. Terwijl ik nog intens zit te genieten … Lees verder St. Vincent – Daddy’s Home
Laura Jansen brak in 2009 door met een Kings Of Leoncover (Use Somebody) maar wist ook op eigen kracht en met het knappe debuutalbum Bells de hitparade te veroveren. Herinnert u zich de hit Wicked World nog? In 2013 maakten we kennis met haar tweede album, Elba, waarop twee duetten staan, Same Heart met Tom Chaplin (Keane) en het prachtige A Call To Arms met de Engelse singer-songwriter Ed Harcourt. En daarna werd het stil, maar dat wil niet zeggen dat … Lees verder Laura Jansen – We Saw A Light
Wat een leuke plaat, denk ik direct wanneer ik if i could make it go quiet (met kleine letters inderdaad) van girl in red opzet. (Wederom bewust met kleine letters, waarom is mij niet geheel duidelijk, zal wel iets met eenvoud te maken hebben) Ergens voelt het als een guilty pleasure, want ik ben duidelijk niet de doelgroep, maar als middelbare man, vader van een achtjarige, mag ik mij toch verdiepen in wat de jeugd bezighoudt? Niet … Lees verder girl in red – if i could make it go quiet
Nadat drieënhalf jaar geleden het droomdebuut van Luwten uitkwam, is daar nu dan die altijd moeilijke tweede plaat. Toch lijkt er niets moeilijks aan, want wie luistert naar Draft komt ongetwijfeld tot de slotsom dat de band onder aanvoering van Tessa Douwstra het gewoon wéér flikt. Schijnbaar moeiteloos sluit Draft aan op de titelloze eersteling. Ik waarschuw de lezer vast, in deze recensie zal geen onvertogen woord vallen, sterker nog ik moet … Lees verder Luwten – Draft
Reeds als zestienjarige speelde Jasper Erkens als jongste soloartiest ooit op Rock Werchter. Ook veroverde hij een plek als support van Adele. Op haar aanraden schreef hij zich in aan de BRIT School voor Uitvoerende Kunsten en Technologie. Hij werd als eerste niet-Brit toegelaten aan deze academie in Londen. Twee jaar later studeerde hij af. Inmiddels woont de in België geboren singer-songwriter alweer vijf jaar in … Lees verder Jasper Erkens – Limbo Terminal
In 2014 besloot Tim Schōu het roer om te gooien. De Deense muzikant verkocht zijn appartement in Kopenhagen, trok de wijde wereld in en werd een couchsurfende troubadour. Gedurende zijn leven als reiziger leerde Schōu honderden mensen kennen en maakte hij van alles mee, ervaringen die hij verwerkte in talloze nummers die hij onderweg schreef. Hero/Loser bevat hiervan een selectie. De titel verwijst naar de ups en downs die elke reiziger meemaakt en … Lees verder Tim Schōu – Hero/Loser
En toen was er ineens een nieuw album van The Fratellis. Met plezier denk ik terug aan het debuutalbum van de Schotten, Costello Music. Wat een leuke tijd was dat en wat een knaller van een hit stond daarop: Chelsea Dagger, dat het natuurlijk moest hebben van het woordeloze refrein dat iedereen ter wereld kon meezingen. En dus stak ik enthousiast mijn hand op, toen we op de redactie de platen … Lees verder The Fratellis – Half Drunk Under A Fool Moon
In 2018 kwam Emil Landman, die midden in de jaren nul afstudeerde aan de Herman Brood Academy, met het tweeluik Vinter/Sommer. Voor beide EP’s, die je met gemak als een album kunt zien, reisde hij naar Noorwegen. Ook voor February zocht hij zijn inspiratie over de grenzen, en wel in New York. Het is inmiddels een beproefd concept -voor het in 2016 verschenen An Unexpected View ging hij op wereldreis – voor de … Lees verder Emil Landman – February
De Groningse band The Vices heeft de afgelopen periode nuttig besteed. Niet alleen bracht het viertal een album uit, maar je zou ook kunnen zeggen dat de band volwassen is geworden. Looking For Faces is een all-around album dat geen mindere nummers bevat. Nu is zo’n kwalificatie natuurlijk altijd “in the eye of the beholder”, maar op Looking For Faces hoeft men niet op zoek naar de krenten in de pap. Het album is louter gevuld met hitgevoelige nummers. Je zou bijna gaan twijfelen … Lees verder The Vices – Looking For Faces
Hoewel Nederland zich regelmatig op de borst slaat, lijdt het op muzikaal gebied toch vaak aan het Calimero-syndroom. Er wordt gewoon hele goede muziek gemaakt in Nederland door een keur van bands en toch, als we dan iets ontdekken dat boven de middenmoot uitstijgt, dan bedienen we ons nogal eens van een raar compliment. Het zou on-Nederlands goed zijn. Ik heb me voorgenomen om dit niet meer te … Lees verder William Seen’s Transport Music – I Am The Ocean
