Maurice van Hoek – Changing Lanes

Dat je voor goede americana helemaal niet naar de VS hoeft, betoog ik al langer. Maurice van Hoek bewijst met zijn derde album, Changing Lanes, mijn gelijk. Tjongejonge, wat heeft de Rotterdammer een ontwikkeling doorgemaakt! Changing Lanes is ronduit een rootsy meesterwerk met een subtiele poptwist dat bol staat van veelzijdigheid. Slepende bluesy songs, country-folk, mooie pianoballads, mid-tempo rockers en kleine melancholische liedjes wisselen elkaar moeiteloos af, waardoor we gerust van een prettig gevarieerde plaat kunnen spreken. 

Ondanks de verschillende stijlen, is het album van de eerste tot de laatste noot in balans terwijl Van Hoek afrekent met het verleden en met opgeheven hoofd vooruitkijkt. Dat laatste blijkt natuurlijk vooral uit het titelnummer waarin een snelweg het leven symboliseert, terwijl Van Hoek opgewekt afslagen neemt. Het wordt voorafgegaan door de weemoed opwekkende pianoballad Old Enough To Know Better en gevolgd door het bluesy Empty Without You en het met viool extra diepgang krijgende Call You Mine. Knap, hoe Van Hoek met kleine liedjes toch een groots gevoel weet op te wekken.

Na beluistering van het hele album is het duidelijk dat deel A de lichte kant van de plaat is. De B-zijde begint meer uptempo, maar belichaamt toch de donkere kant van het leven, want hier bezingt hij wat er voorafging aan het geluk met zijn huidige partner, met wie hij inmiddels vader is geworden. Via mid-tempo rocker Break Down And Call en alt-country bluesrocker It Takes Two To Tango, die enigszins doet denken aan Bon Jovi’s Dead Or Alive, worden we meegenomen op een trip down memory lane en het verwerkingsproces van een break-up. Dat dit echter ook lichtvoetig kan, bewijst Van Hoek met de zoete seventies westcoast popballad Anything At All om vervolgens door te pakken met het melancholische Innocence, dat liefhebbers van bijvoorbeeld Bear’s Den zeker zal aanspreken, en af te sluiten met classic poprocker Dancing In The Rain, waarin hij zich knap staande houdt op het slappe koord tussen verdriet en opluchting  

Liefde en verdriet, het zijn grote thema’s, die Van Hoek als geen ander klein krijgt in een prachtig geproduceerd, in eigen beheer uitgegeven album dat een soort Great American Songbook van de lage landen is geworden.  De albumpresentatie vindt plaats op 25 mei in het Rotterdamse Rotown. Naar verluidt zijn er zelfs nog kaarten. Schandalig natuurlijk, want wie Changing Lanes zou hebben gehoord, had ze al lang in the pocket. 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s