Downtown District werd opgericht in 2017 en een jaar later volgde een gelijknamig debuutalbum. Ondertussen timmerde de band hard aan de weg door vaak en veel op te treden totdat de pandemie op dat vlak alles platlegde. Tijd voor een nieuw album moet het Leidse viertal hebben gedacht en zo geschiedde, want nu is er Pressure, een album waarmee de band tracht om genre-hokjes te doorbreken, door naast de bekende 90’s skate-punksound ook andere muzikale genres zoals ska en post-hardcore te verkennen. 

Met negen nummers is het album een track korter dan het debuut. Toch duurt het even lang en dus mag bijgevolg worden geconcludeerd dat de nummers gemiddeld iets langer zijn. Dat is leuk en aardig natuurlijk, maar persoonlijk spreken de kortste nummers mij toch ook behoorlijk aan. Wack klokt net onder de drie minuten en Checkmate is een heftig ritje van ruim anderhalve minuut. Beide tracks liggen qua snelheid en vurigheid het meest in het verlengde van het debuut.  

Toch staan er op Pressure zeker meer nummers die de moeite van het beluisteren waard zijn. Single, albumopener en titletrack Pressure is daarvan sowieso een goed voorbeeld. Het is een energieke punkrock-song met een aanstekelijke backbone, uitstekende gitaarriffs en anthem-achtig refrein, dat ‘Oooh-oh-oh-ooooh!!’ lekker meeblèrt, kortom een floorfiller die het bijvoorbeeld op festivals goed zal doen. Dat geldt ook voor Narcissist, dat zonderlinge breaks bevat en Triggerwarning, een relatief lang en heavy nummer dat weldoordacht is opgebouwd en uitgevoerd en waarmee het album uitstekend wordt afgesloten.  

Downtown District bewijst dat het meer is dan een Nederlandse kruising van Blink-182 en Sum 41 en dat het is gegroeid naar een meer eigen geluid. Dit wordt zowel in het slot- als openingsnummer door de Leidenaren goed geëtaleerd, al is het met een ska-ritme en blazers verrijkte Untold ongetwijfeld de grootste verrassing.