Het post-punkkwartet uit Londen Dry Cleaning is terug met langspeelplaat. Anderhalf jaar na New Long Leg verschijnt Stumpwork. Fans kunnen gerust zijn, het concept is vrijwel hetzelfde gebleven. Wie daar in het verleden moeite mee had, moet echter toch even doorlezen, want Dry Cleaning laat wel degelijk een ontwikkeling zien. Uiteraard staat de praatzang van Florence Shaw centraal. Maar dat ligt eraan hoe je de muziek van Dry Cleaning beleeft, want wie minder gefocust is op het vocale aspect en meer op de compositie van de nummers, wordt blij verrast doordat deze meer gelaagd lijkt. 

Wat blijft is de tweedeling. Het is alsof Shaw haar ding doet los van de rest van de band. Ze declameert teksten, die dan weer diep filosofisch lijken en dan weer getuigen van enorme trivialiteit. En dat intrigeert evenzeer als de muzikale achtergrond waartegen zij haar teksten opzegt. De compositie van de nummers lijkt soms wel geschreven voor individuele instrumenten in plaats van voor een band. Toch vloeit het wonderlijk samen, al lijkt het trio dat gitaar, bas en drums speelt regelmatig een privé tripje te maken. 

Waar eentonigheid bij New Long Leg op de loer lag, valt dat op Stumpwork alleszins mee. Direct worden we verrast met de sterke opener Anna Calls From The Attic, dat je gerust funky kunt noemen. Het is zelfs enigszins ambient jazzy, met een klepperende drum, bossanova-achtige baslijn en de toevoeging van trompet. Even verrassend is Hot Penny Day, dat wederom onverwacht soulvol en funky klinkt en waarin kazoo een welkom extraatje is, terwijl Shaw vervreemdende teksten als “Is it still okay, to call you my disco pickle”  

Titelnummer Stumpwork is meer in lijn met wat we gewend zijn van Dry Cleaning, jangly indiepop, al zoekt Shaw hier wel verbinding met de band, door het ritme zo nu en dan mee te neuriën alsof ze het even wil accentueren, hoewel het ook lijkt alsof ze even zonder woorden zit en nadenkt over een nieuwe intrigerende zin. Single Press Me is het kortste en meest uptempo nummer en zeker een van de niet te versmaden hoogtepunten. 

Hoewel Stumpwork avontuurlijker is dan zijn voorganger, blijft het een lange zit om het elftal in een ruk te beluisteren. Dat is op zich jammer, want het trio slotnummers Conservative Hell, dat zich ontpopt tot een soundscape, Liberty Dog, dat steeds intenser wordt en het prettig voortkabbelende Icebergs, blijken wanneer we ze op enig moment nog eens aanzetten toch ook zeer de moeite waard. Het kan aan onze spanningsboog liggen maar wellicht zegt het ook iets over de genialiteit van Dry Cleaning. 

Volgend jaar op vrijdag 31 maart staat Dry Cleaning met het enige concert van de Europese tour in Nederland in de Maassilo, Rotterdam.