Aanvankelijk zou Blood Red Shoes het voorprogramma van White Lies in de stijf uitverkochte Rotterdamse Maassilo verzorgen, maar helaas blies het duo uit Brighton hun hele tour af.

Door: Ronald Klootwijk Foto’s: Marcel van Leeuwen

Niet getreurd, een vervangende act was snel gevonden in Charming Liars die niet alleen qua naam maar ook qua muziek in het straatje van White Lies past. Eén van de positieve post-corona effecten voor support acts is het gegeven dat het publiek vroeg komt opdagen. De band mag hun bombastische popsongs derhalve voor een volle zaal ten gehore brengen en doet dat met verve. De energieke zanger Kiliyan Maguire weet het publiek al snel op te zwepen en krijgt de handjes meerdere malen op elkaar én de lucht in. Een meer dan geslaagde warming-up, aan de enthousiaste reactie van het publiek te horen en te zien.

Klokslag half tien betreedt White Lies het podium. Het trio wordt op het podium versterkt met Tommy Bowen die de keyboards voor zijn rekening neemt. Er wordt afgetrapt met Farewell To The Fairground, één van de hits van het succesvolle debuutalbum To Lose My Life uit 2009. Een goede keuze want de hele Maassilo begint massaal te dansen en te springen. De uitvoering van E.S.T. is net wat langzamer dan op plaat, waardoor het net wat intenser klinkt, zeker ook door de vuige baslijnen van Charles Cave.

De songs van het recent uitgebrachte album As I Try Not To Fall Apart kunnen op iets minder enthousiasme rekenen. I Don’t Want To Go To Mars daargelaten, want die wordt door het hele publiek uit volle borst meegezongen. Na een korte onderbreking is het de beurt aan Death, waarop ook wat geïmproviseerde tempowisselingen te horen zijn. Het publiek wordt als het ware het nummer ingetrokken. Bigger Than Us is meer dan een waardige afsluiter van de avond. Voor een laatste keer perst zanger-gitarist Harry McVeigh alles uit zijn strot en krijgt hij alles terug van Rotterdam.

Met debuutalbum To Lose My Life mag White Lies de lat dan misschien op niet nog eens te evenaren hoogte hebben gelegd wat platen maken betreft, maar als zij zulke sterke optredens blijven verzorgen is er geen haan die daar naar kraait.