„We zijn goede vrienden en voor muziek is dat soms niet goed, want we sparen elkaar. Dan denk ik, Mickael gaat dat niet goed vinden en dus ga ik dat niet doen, of omgekeerd ‘dat hoort Dave niet graag’. Terwijl dat idee voor die klank misschien net het nummer maakt. En dan is producer Victor le Masne iemand die kan zeggen ‘we doen dat toch wel!’ En dan blijven Mickael en ik toch vrienden.”

Door: Wim du Mortier Foto’s: Charlie De Keersmaecker

Dave Martijn glimlacht gul als hij de grap met een serieuze achtergrond vertelt over de rol van de Franse producer. Samen met frontman Mickael Karkousse van de Belgische band Goose kijkt de multi-instrumentalist terug op de totstandkoming van hun nieuwe album Endless. Maar in feite gaat het gesprek vooral over de geschiedenis van de band die intussen twee decennia bestrijkt. De twee hebben net een lunch achter de kiezen en zijn in goed humeur. Na het gesprek gaan zij verder met repeteren voor de concerten waar de twee met honger naar uitkijken. Daarbij worden de nummers zoals die op het album te horen zijn vertaald naar live-muziek. En voor fans die zich misschien bij het horen van Endless zorgen maken of Goose live nog wel zo explosief en dansbaar is – waar hun ijzersterke live-reputatie op is gebaseerd – klinken er geruststellende woorden. „We zijn nu aan het repeteren met de nummers en sommigen ontpoppen tot een anthem”, zegt Martijn enthousiast. „Iets dat subtiel is op de plaat wordt live bijvoorbeeld helemaal uitvergroot. Dus we hebben er alle vertrouwen in dat dit ook weer goedkomt.” Karkousse: „Ik zou zeggen, kom ons zien. En wij gaan het ook zien. Het zal voor iedereen de eerste keer zijn.” „Ja, het is goed dat het spannend is. Misschien vinden ze het niets, maar wij zijn zeker dat wij ons gaan amuseren op het podium, en ik denk dat dat al heel goed is. Als je een band ziet die zich amuseert, dan werkt dat aanstekelijk en daar gaat het over. Dance of rock, het gaat over de energie die je overbrengt. Emotie en het moment: dat kan ook een singer-songwriter zijn die alleen op een podium speelt en je pakt.”

De muzikanten duiden twee factoren die belangrijk zijn geweest bij het maken van Endless. Een ervan is al genoemd: de samenwerking met de befaamde producer Victor le Masne. Die hielp de band bij hun missie steeds te vernieuwen. „We maken muziek omdat we niet anders kunnen. Het is wat ons drijft, onze hartslag. Veel achterom kijken naar wat we al hebben gedaan of bereikt doen we niet; we zien vooral wat we nog meer willen en zijn dan nieuwsgierig: wat brengt de toekomst? En met die instelling is het eindeloos”, vertelt Karkousse. „We zijn ook nog steeds heel benieuwd wat wij kunnen maken met ons vier. Of er nog nieuwe verassingen zitten in deze band. En we worden altijd verrast. Daar moet je wel de tijd voor nemen en energie in steken. Maar we komen altijd op iets nieuws terecht. En dat is super interessant en spannend en geeft een drive”, bevestigt Martijn.

Victor le Masne hielp Goose dit keer buiten hun comfort zone te stappen. Karkousse: „Op het album is om te beginnen heel veel ook hetzelfde. Goose varieert wel van album tot album maar het zijn altijd dezelfde ingrediënten; het is de balans tussen die ingrediënten die steeds anders ligt. Ook met deze plaat is dat zo. Ik denk dat de producer erin geholpen heeft om een stapje verder te gaan. We zijn al twintig jaar samen aan het spelen. Dus zijn er bepaalde regeltjes ingeslopen in de werkwijze. Maar als je een extern persoon zo dicht toelaat, gaat die ook zeggen, probeer eens iets anders. En meestal was de reactie dan, oh nee, dat hebben we al geprobeerd, dat werkt niet. Of, we horen dat niet graag. Maar door met een open vizier erin te gaan merk je toch dat die regels waarvan wij dachten ‘dat is de waarheid’, dat het ook anders kan. En de zin voor avontuur zit wel in die plaat: geen verwachtingen, enkel plezier. Dat zit gewoon keihard in die plaat.”

„Misschien is dat wel wat deze plaat van de anderen zou kunnen onderscheiden: we zeggen eigenlijk heel vaak dat we extreme beslissingen nemen, en dat is ook zo. Maar deze plaat drukt misschien wel het duidelijkst uit dat we extreme beslissingen nemen. Bijvoorbeeld oor extreem te kiezen voor één emotie in een nummer. Dat maakt Endless voor ons tot een geslaagde plaat want elk nummer heeft zijn eigen karakter, een eigen smoel. En er is er niet een die een beetje lijkt op een ander of een beetje in de schaduw zou kunnen staan. Ieder nummer is een individu.”

„Het is in die zin net een album. En dat zijn we misschien niet meer gewoon. We kiezen niet voor één sound, van nummer een tot tien, klaar. Wij houden ervan dat een album een verhaallijn heeft, dat het net het leven is. Het leven is ook niet een rechte lijn. Of zoals je naar een film kijkt. Daarin zijn er ook wendingen en verschillende emoties en karakters. Zo is die plaat ook.”

Martijn: „Ik denk bijna dat al onze platen die verscheidenheid ook wel hebben. Ik denk dat onze live reputatie verwarrend is. Het is altijd een groot feest als wij spelen, waarin de rustiger en subtielere dingen misschien naar achteren geschoven worden. Maar met onze platen hebben we altijd gezocht naar een totaalverhaal. Zoals onze voorbeelden ook deden vroeger. Dat is het leukste en meest spannende.”

Samen apart
Een tweede element cruciaal bij het maken van het nieuwe album en in feite bij het functioneren van Goose als band, is de werkruimte die zij enkele jaren terug zelf in Kortrijk hebben gecreëerd. Safari Studio’s is gevestigd in een oud industrieel pand. Het is niet alleen een oefenruimte of studio, maar elk bandlid kan er op zichzelf werken, terwijl ze in de gemeenschappelijke ruimtes toch contact houden met elkaar. In een vlugge beweging met de laptop laten ze het interieur kort zien van het pand.

Karkousse: „Deze studio heeft ons geholpen elkaar ruimte te geven. Tegelijk is het belangrijk samen te zijn. Als je niet samen bent dan gaat iedereen een beetje zijn eigen weg en dan kun je uit elkaar groeien. Wij willen tegelijk samen zijn maar ook apart. En dat apart zijn vertaalt zich in andere projecten doen naast Goose. Zo kunnen we ons op onszelf als mens of artiest verder ontwikkelen. En dan brengen we die ervaringen terug als we met de groep muziek maken. Onze sterkte is geweest om door de jaren heen elkaar bijna los te laten en vertrouwen te hebben in elkaar. Te weten dat een zijsprong niet gelijk hoeft te staan aan het einde van iets. Maar een zijsprong kan wel het begin worden van iets anders.”

Martijn knikt bevestigend. „Daardoor staat er minder druk op Goose. Want de band moest ooit alles zijn voor ons vieren. Maar nu je ook andere dingen doet, is Goose een speeltuin geworden waar je naar terug kunt gaan. En ik denk dat je dat kunt horen, vinden wij, in onze laatste plaat.” Karkousse benadrukt dat de band elkaar de ruimte wil geven voor individuele ontwikkeling, en daar vervolgens weer van profiteert. „Misschien hebben we wel gezien dat je ontwikkelen het beste op jezelf doet, om dan gelukkig thuis te kunnen komen.”

De werkruimte die de bandleden met elkaar benutten biedt daar een ideale basis voor. „We kunnen hier maanden niet per se samen op iets werken, maar toch iedere dag samen aanwezig zijn. En er is altijd wel een gemeenschappelijk project dat loopt, we lunchen samen, drinken pintjes samen”, glimlacht de frontman. „Het leuke is wel dat we elkaar ook helpen. Als ik een soundtrack maak voor tv of film, dan gaan Bert of Tom meehelpen met de mix. En zijn hebben Mickael geholpen bij zijn soloalbum. Maar, we forceren dat niet.”

Dat inzicht, dat bandleden de ruimte moeten hebben zich ook persoonlijk te kunnen ontwikkelen, lijkt een heel volwassen inzicht. Maar toen de band twintig jaar geleden begon, waren zij nog jonge mensen. Hoe is dit dan ontstaan? „Dat evolueert, ontstaat”, zegt Karkousse peinzend. „We hebben daar niet over gepraat”, vult Martijn aan. „Bij de eerste repetitie ooit hadden we andere zorgen. Ik denk dat de kracht ook is niet te ver vooruit te kijken. In het begin wilden we graag spelen in het lokale cafe Den Trap in Kortrijk. Dan is het het einde van de wereld om daar te staan. Dan is er De Kreun, een grotere zaal, dan de Humo’s Rock Rally. Maar als je te ver vooruit kijkt, kun je enkel ontgoocheld worden. Misschien is het wel de kracht om dag per dag, week per week te leven en niet denken ‘in 2024 moeten we daar staan’.

Karkousse: „Zo is het veel leuker. We hebben wel een periode gehad waarin we ver vooruit dachten. Maar om eerlijk te zijn heeft ons dat nergens gebracht. Eigenlijk blokkeer je omdat je bedenkt, amai, dat is nog heel ver af, en dan moet er nog zoveel werk gebeuren en dan geloof je het zelf niet meer. Het leukste is om nu gewoon 100% van uzelf te geven en zien wat er gebeurt.”

Martijn: „Muziek is ook geen normaal, om het zo te noemen, ‘product’. Het is heel intuïtief en het enige dat u kan doen is uw gevoel volgen. Allee, dat is toch zo voor ons. Te veel met uw hoofd een plan maken, dan is wat je maakt niet zo interessant. Het is heel onvoorspelbaar en daar moet je wel vrede mee hebben als je muziek maakt. En dat is ook het mooie. Ja, we gaan niet op voorhand kunnen verzinnen dat een nieuwe plaat zus of zo gaat zijn. En dat is ook het mooiste wat er is: van niets iets maken. Dat is de grootste luxe van wat wij doen eigenlijk.”

Martijn veert op uit de bank. „Maar pas op hoor, wij zijn ook harde planners. We plaatsen deadlines die we nodig hebben om de drive te behouden. Als er geen deadline is voor een plaat, dan gaat het ook niet vooruit. We moeten we ook wel plannen want een producer zou niet meer beschikbaar kunnen zijn, of de studio. Dus zetten we wel goals in de nabije toekomst.” Karkousse: „Maar zeker niet verder dan zes maanden plannen. Omdat dat gewoon nutteloos is.”

Maar muziek heeft ook een zakelijke kant: je moet er wel je brood mee verdienen….

Martijn: „En dat kunnen we enkel doen door ons gevoel te volgen. We kunnen ons brood verdienen als de muziek goed is, en de muziek kan enkel goed zijn als…”

Karkousse: „Dat is misschien eigen aan ons. Wij kunnen ook muziek maken enkel met ons hoofd. Dat is op zich eigenlijk niet zo moeilijk. Maar het is pas interessant voor Goose als we met ons vier samen komen en we alle vier blij zijn. Één van ons kan een volledige plaat maken en zeggen ‘dit is Goose’. Maar dat gaat dan niet zo zijn als Goose en ook niet zo spannend zijn voor de luisteraars. Dan wordt niet geprobeerd iets anders te doen, iets nieuws te verzinnen. Dat is toch altijd onze ambitie: om onszelf te verrassen. En daarmee hopelijk ook iemand anders te inspireren. Dat is het grote verschil. Mochten we 100% ondernemers zijn, dan maken we ieder jaar een plaat, proberen we de grootste zalen te vullen. Maar zelfs dat is onze ambitie niet. Onze ambitie is niet de Ziggo Dome te doen. Wij willen gewoon heel veel spelen. En als er dan niet genoeg meer plaats is in de Paradiso, ja, dan moeten we groter”, lacht de frontman van Goose.

– Goose speelt 11 april in Paradiso Noord –